ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΚΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Ο Μιχάλης Καλόπουλος είναι ο Έλληνας απομυθοποιητής των «θαυμάτων» και ένας από τους πιο πύρινους εχθρούς της θρησκευτικής υπερβολής. Είναι μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ιστορικών, καθώς και της American Historical Association της Washington DC. Είναι επίσης ιδρυτής, πρόεδρος και εκπρόσωπος του «συνδέσμου σκεπτικιστών Ελλάδος».
Έχει γράψει πέντε βιβλία που έχουν συζητηθεί έντονα: Το Μεγάλο Ψέμα, Ο Ένοπλος Δόλος, Αβραάμ ο Μάγος, Θαύμα ή Απάτη το «Άγιο Φώς» της Ιερουσαλήμ και Το Θέατρο της Σωτηρίας. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Ο Μάγος που Λύγισε το Μέλλον.
(Επισκεφτείτε και την ιστοσελίδα του: www.greatlie.com).
Τη Μεγάλη Βδομάδα ήσουν το πρόσωπο της επικαιρότητας, όταν όλοι σχεδόν συζητούσαν για σένα για την απομυθοποίηση του «Άγιου Φωτός» που έχεις κάνει. Αυτό, σύμφωνα με τον θρύλο, ανάβει μόνο του μέσα στον Άγιο Τάφο κάθε Μεγάλο Σάββατο. Εσύ έδειξες ότι με συγκεκριμένα χημικά θα μπορούσαν εύκολα να δημιουργηθεί μια καθυστερημένη ανάφλεξη και έτσι να δημιουργηθεί ένα «θαύμα» που θα εντυπωσίαζε τους πιστούς…
…Έχω ανάψει τα αυτοαναφλεγόμενα κεριά, σχεδόν σε όλα τα μικρά ή μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια των Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Αφού η αυτανάφλεξη μπορεί να αναπαραχθεί με τεχνικά μέσα και με τα υλικά που ανιχνεύονται από την αρχαιότητα, για κάθε σκεπτικιστή το θαύμα παύει!
Έχει ενδιαφέρον πάντως να βγαίνεις στην τηλεόραση, γιατί διαπιστώνεις πώς λειτουργεί το σύστημα. Τα κανάλια πηγαίνουν το θέμα μέχρι εκεί που εξυπηρετείται η τηλεθέαση – και όχι το ίδιο σου το θέμα. Γι’ αυτό συμβαίνει συχνά το φαινόμενο που παρατηρούμε... άνθρωποι που έχουν κάτι να πούνε, δεν τους δίνεται λόγος και τους σταματούν με προσχήματα.
Παρατήρησες στα κανάλια όταν βλέπουν ότι κάτι που λέγεται θίγει το θρησκευτικό συναίσθημα των ακροατών, να προσπαθούν να παρεμποδίσουν το θέμα;
Αυτό είναι σαφέστατο και δικαιολογημένο. Όλο το σύστημα έχει αυτά τα στεγανά. Και είναι κατανοητό, διότι η Εκκλησία έχει τεράστια δύναμη στην Ελλάδα. Πρόσφατα έμαθα ότι έχει 2.500 μονές! Αυτό σημαίνει ότι ανά 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα, υπάρχει και ένα μοναστήρι. Δηλαδή, σε μια απόσταση 6 επί 7 χιλιόμετρα, υπάρχει και μια μονή! Βάλε στο ίδιο αυτό τετράγωνο και καμιά δεκαριά εκκλησίες σε όλη την επικράτεια των 110 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων που έχει η Ελλάδα (αν θυμάμαι καλά το νούμερο), και καταλαβαίνεις ότι αυτή η χώρα παπαδοκρατείται! Είμαστε η πρώτη σε ανοικοδόμηση ναών χώρα στον κόσμο! Φυσικά δεν ξέρω αν οι πηγές που τα λένε αυτά είναι έγκυρες, αλλά δεν είναι δύσκολο να το επαληθεύσει κανείς, κοιτάζοντας στην περιοχή που ζει. Σκέψου ότι μπορείς να κτίσεις έναν ναό οποιουδήποτε παίρνοντας έγκριση απ’ την ναοδομία και όχι απ’ την πολεοδομία!
Μερικοί θα νομίσουν ότι είμαστε κατά των θρησκευόμενων. Όχι. Είμαστε κατά της υπερβολής του θρησκεύεσθαι που καταντά επικίνδυνη δεισιδαιμονία.
Χρησιμοποιείς τον πρώτο πληθυντικό, «είμαστε». Ποιοι είστε;
Φυσικά και δεν είμαι μόνος. Εκφράζω πολλούς Έλληνες. Πρώτα από όλα, είμαι πρόεδρος του Συνδέσμου Σκεπτικιστών Ελλάδος, που έχει ουκ ολίγες χιλιάδες μέλη. Είναι ένας διαδικτυακός σύνδεσμος ανθρώπων που κυριολεκτικά ευφραίνονται στην ιδέα της αμφισβήτησης του κατεστημένου, πάσης πτυχής και όψεως. Και δεν είναι άσχημο να υπάρχει μέσα σε μια κοινωνία και κάποιες φωνές αμφισβήτησης.
Θα έλεγα πως είναι απαραίτητο!
Θα έπρεπε δε να γνωρίζουμε ότι η αμφισβήτηση είναι ο ευεργέτης της Ιστορίας. Ας λένε κάποιοι ότι τα θαύματα και οι θεοί είναι οι ευεργέτες τους. Ο πραγματικός ευεργέτης της Ιστορίας ήταν, είναι και θα παραμείνει, η αμφισβήτηση και οι ερωτήσεις. Χωρίς αυτές η γνώση "παγώνει" σε ένα επίπεδο. Καταλήγει να εξυπηρετεί κάποιους, χειραγωγείται και εκεί τελειώνει κάθε πρόοδός. Ενώ με την αμφισβήτηση και τις ερωτήσεις, μπορεί κανείς να πάει παραπέρα.
Το Πατριαρχείο πήρε θέση τελικά για το Άγιο Φως…
Ναι, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μέσω του αντιπροσώπου του Γεωργίου Τσέτση, ανακοίνωσε ότι το θέμα είναι απλώς ένας θρύλος. (σ.τ.σ.: Διαβάστε το σχετικό κείμενο στο πλαίσιο.)
Με τον πλέον επίσημο τρόπο καταρρίφθηκε επίσης και η περίφημη «ακαΐα»! Ο μύθος ότι το Άγιο Φως δεν καίει τους ανθρώπους. Σε μια απ’ τις τηλεοπτικές μου εκπομπές, και δε απ’ ευθείας σύνδεση με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, εγώ ο ίδιος τον ρώτησα «Παρασκευοφύλακα», όπως λέγεται, ο αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου, αν το Πατριαρχείο αποδέχεται την ακαΐα του Αγίου Φωτός και μου απάντησε χωρίς περιστροφές: «Επισήμως, όχι»! Επανέλαβα την ερώτηση μου και η απαντηση ήταν η ίδια! Πράγμα που σημαίνει ότι και κάθε συζήτηση περί ακαΐας πρέπει να πάψει, αφού διαψεύδεται από την πλέον επίσημη πηγή.
Υπάρχει ακόμη ένας μύθος που πρέπει να διερευνηθεί. Αυτός που λέει ότι με το κουταλάκι της Θείας Κοινωνίας δεν μεταφέρονται μικρόβια και ασθένειες…
Σύντομα θα γίνει μια εκπομπή, υπάρχει και δημοσίευση, που δείχνει ότι σε μια περιοχή της Ελλάδας ξέσπασε πολυομυελίτιδα που εξαπλώθηκε από τη λεγόμενη «Θεία Κοινωνία». Σύντομα, θα έχουμε τη δημοσίευση και την επιστημονική μελέτη που θα τεκμηριώνει κατά πόσο αυτό είναι αλήθεια…
Αποσπάσματα από την ανακοίνωση του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης για το Άγιο Φως
Υπάρχει, αιώνες τώρα, διάχυτη η πεποίθηση στον ευσεβή μεν, αλλά θεολογικά και λειτουργικά απαίδευτο ορθόδοξο πιστό, που ψάχνει για «θαύματα» προκειμένου να πληρώσει το πνευματικό του κενό, ότι κατά την τελετή αφής το Άγιον Φως κατέρχεται θαυματουργικά «ουρανόθεν» για να ανάψει τη λαμπάδα του Πατριάρχου…
…Πρόκειται για έναν θρύλο, ο οποίος καλλιεργήθηκε στους Άγιους Τόπους μετά την εισβολή των σταυροφόρων και μέσα στα πλαίσια της διαμάχης Ορθοδόξων Λατίνων και Αρμενίων, που ο καθείς διεκδικούσε δι’ εαυτόν το προνόμιο του «λαμβάνειν εξ ουρανού» το ανέσπερο Φως!
…Ο Πατριάρχης ανάβει τη λαμπάδα του από την ακοίμητη κανδήλα που βρίσκεται πάνω στον Πανάγιο Τάφο. Όπως ακριβώς πράττει ο κάθε Πατριάρχης και ο κάθε κληρικός την ημέρα της Λαμπρής, όταν παίρνει Φως Χριστού από την ακοίμητη κανδήλα που βρίσκεται υπεράνω της συμβολίζουσας τον Τάφο του Κυρίου Αγίας Τράπεζας…
…Ωσάν οι πρόγονοί μας να μη γιόρταζαν Ανάσταση Χριστού προτού εφευρεθεί το αεροπλάνο! Ή ωσάν οι ανά τα πέρατα της οικουμένης Ορθόδοξοι να μην εορτάζουν Πάσχα Κυρίου, μια και η Ολυμπιακή δεν «πετά» ως τις χώρες τους!
Επέστη όμως καιρός να τερματιστεί ο διασυρμός των Θείων. Είναι δε σόλοικο και αποτελεί ασέβεια το να αποδίδει κανείς «τιμές Αρχηγού Κράτους» στο Άγιον Φως, το οποίο προέρχεται από τον τάφο εκείνου που δήλωσε ότι «η Βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου».
(πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Τσέτσης, Το Βήμα, 21-4-2006)
Όλος αυτός ο αγώνας που κάνεις, δεν φοβάσαι ότι έχει στρέψει ανθρώπους εναντίον σου, οι οποίοι μπορεί να αποφασίσουν να σου δημιουργήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πρόβλημα; Εγώ προσωπικά, έχω ακούσει κάποιους φανατικούς να μιλάνε απειλητικά... Έχεις δεχτεί απειλές;
Να σου πω την αλήθεια δεν φοβάμαι. Συνέβησαν και αυτά, αλλά ούτε να τα αναφέρω δεν θέλω. Σε μια τέτοια δύσκολη αντιπαλότητα τα θεωρώ δεδομένα. Περισσότερο όμως, είχα επαίνους ακόμη και από υποτιθέμενους αντιπάλους, παπάδες, καλόγερους από το Άγιο Όρος και από διάφορες μονές… Με παίρνουν τηλέφωνο οι άνθρωποι. Πολλοί απ’ αυτούς νιώθουν εγκλωβισμένοι. Άλλοι γνωρίζουν πολλά, αλλά φοβούνται να μιλήσουν.
Πώς γίνεται αυτό;
Και εγώ τούς ρωτάω το ίδιο πράγμα. Η ζωή τούς οδήγησε εκεί. Μου εξηγούν ότι για πολλούς και διαφορετικούς λόγους κατέληξαν εκεί, για επαγγελματικούς κυρίως λόγους. Άλλοι έδωσαν τις περιουσίες τους και ζούνε εκεί ή περιμένουν να πάρουν τη σύνταξή τους αν είναι ιερείς. Υπάρχουν δε και παπάδες που μου έγραψαν... άλλοι ήρθαν εδώ, στο σπίτι μου… είναι κρίμα που δεν έχω μαγνητοφωνημένες αυτές της εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συζητήσεις μας!
Σχετικά με τις απειλές, δεν είδα κάτι ιδιαίτερο. Ζούμε σε μια ευνομούμενη κοινωνία και είναι ώριμος ο καιρός για αντιδράσεις. Εν πάση περιπτώσει, μερικοί φαντάζονται ότι εγώ μισώ τους θρησκευόμενους. Κάνουν μεγάλο λάθος. Για μένα ο θρησκευόμενος είναι μια συμπαθής φυσιογνωμία, η οποία δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το να πιστεύει και να υπερασπίζεται αυτό που θεωρεί καλό. Η μόνη δική μου διαφοροποίηση είναι ότι η τυφλή πίστη δεν είναι τόσο καλό όσο νομίζουν. Κυρίως στην υπερβολή της, η θρησκεία καταντά επικίνδυνη δεισιδαιμονία. «Ο Δεισιδαίμων», έλεγε ο Πλούταρχος, «περί παντός τον θεόν αιτιάται». Δηλαδή, ο δεισιδαίμονας όλα τα αποδίδει στους θεούς, κάτι που είναι σίγουρα υπερβολή και κοινωνική παγίδα. Ο Πλούταρχος ήταν ιερέας, αλλά έβλεπε την τροπή του πράγματος στην υπερβολή και το κατήγγειλε.
Περι θαυμάτων ιάσεως...;
Θαυματουργικές ιάσεις συμβαίνουν σε όλες τις θρησκείες κι αυτό πολύ απλά καταρρίπτει κάθε μοναδικότητα πίστης σε συγκεκριμένο θεό! Σκέψου ότι σε έναν προσκυνηματικό τόπο πηγαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς, που ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή. Πολλοί από τους οποίους βρίσκονται ήδη σε πορεία ανάρρωσης αλλά δεν το γνωρίζουν ακόμα. Αν συμπέσει η ανάκαμψη αυτή να εμφανιστεί στον προσκυνηματικό τόπο, τότε θα αποδοθεί σε θαύμα. Ε, αυτό είναι υπερβολή!
Εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες, όπως το placebo, η αυθυποβολή, που ακόμη δεν έχει εξηγήσει η Επιστήμη, ποιους και σε ποιο βαθμό ενεργοποιεί μηχανισμούς. Μπορεί μια ισχυρή πίστη να ενεργοποιεί τα περεταίρω αποθέματα αυτοΐασης του οργανισμού! Σε κανέναν δεν είπαμε να καταργήσει την πίστη, αλλά να την επανεξετάσει, να την οριοθετήσει, να νιώσει την υπερβολή.
Δεν μπορούμε να έχουμε ένα έθνος που θρησκεύεται με τέτοιο φανατισμό όπως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, και ταυτόχρονα να είμαστε ένα από τα τρία πιο διεφθαρμένα έθνη στον κόσμο! Που σημαίνει, και το καταγγέλλω αυτό, ότι η θρησκεία εμπλέκεται στην παραγωγή της διαφθοράς αυτού του λαού. Αφού θρησκευόμαστε τόσο πολύ, δεν μπορούμε να μην της αποδίδουμε ευθύνες για την κατάντια μας!
Συχνά βλέπω εκπομπές προβληματισμού, οι οποίες καταγγέλλουν διάφορα φαινόμενα διαφθοράς στην κοινωνία. Σε όλους εντοπίζουν ευθύνες, στον δικαστικό χώρο, στην αστυνομία, στην πολιτική, στην εκπαίδευση, αλλά ποτέ αυτές οι ευθύνες δεν προεκτείνονται έστω και ελάχιστα προς τον θρησκευτικό χώρο. Η θρησκεία είναι το άβατο, το ιερό και το ανέγγιχτο! Δεν είναι Χριστιανοί όλοι αυτοί που ευθύνονται για τη διαφθορά; Γιατί δεν αναζητούν την αποτυχία του Χριστιανισμού στη χειραγώγηση αυτού του λαού; Πόσους ναούς πρέπει να έχουμε ακόμη, για να επιτελέσει σωστά το έργο της αυτή η θρησκεία; Με μετριοπαθείς υπολογισμούς, ένας στους 10 ασχολείται με την εκκλησία ενεργά και έχει οικονομική και πνευματική εξάρτηση του χειρίστου είδους! Δεν μπορείς να έχεις τόσους πολλούς οικονομικά σχετιζόμενους με την Εκκλησία ανθρώπους – και να μη φτάνουν για να χειραγωγήσουν ηθικά τον λαό των 10 εκατομμυρίων!
Με αυτό που λες αποδέχεσαι ότι η Εκκλησία μπορεί να επιτελέσει κοινωνικό και ηθικό έργο;
Απεναντίας! Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, έδειξε ότι στα έθνη που το ποσοστό των θρησκευόμενων είναι υψηλό, αντίστοιχα ψηλά είναι και όλοι οι δείκτες της διαφθοράς. Όπου το κοσμικό κράτος και οι πανανθρώπινες πολιτισμικές άξιες βρίσκονται στην εξουσία, η διαφθορά είναι αντίστοιχα χαμηλή!
Θεωρείς την εποχή μας ότι είναι τόσο θρησκοκρατούμενη όσο το παρελθόν;
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Δες τον υποτιθέμενο πλανητάρχη Μπους. Κάνει μια δημόσια προσευχή και αυξάνει τους ψήφους του. Λέει ότι «ο Θεός μού ανέθεσε αποστολή» και βομβαρδίζει δυο τρεις χώρες για να ξοδέψει τα πολεμικά του αποθέματα, χωρίς να κουνηθεί ούτε μια χριστιανική οργάνωση εναντίον του! Είναι εξοργιστικά μεγάλη η θρησκευτική δύναμη στην εποχή μας. Πρόσφατα πήγα στην Ιταλία, και έμεινα άναυδος από τη λατρεία του Πάπα. Εκεί υπάρχει πλέον μια ξέφρενη προσωπολατρία, μια ξεκάθαρη ειδωλολατρία. Είδα γυναίκες να προσεύχονται στο άγαλμα του Πάπα... μπορείς να το διανοηθείς; Έμεινα άναυδος! Ξεκάθαρη ειδωλολατρία με όλο το περιεχόμενο του όρου. Είναι φρικτό. Και ποιοι; Οι Ιταλοί, οι μποέμ γείτονές μας που ηγήθηκαν στον διαφωτισμό. Έχουνε κολλημένα στα παρμπρίζ άπειρες φωτογραφίες διάφορων Παπών. Φοράνε όχι σταυρούς, αλλά τον Πάπα ως αποτρεπτικό μενταγιόν στο στήθος τους! Ο Πάπας είναι για αυτούς αντιπρόσωπος του Θεού, κι ας έχουν χρεωθεί οι Πάπες όλο τον ποινικό κώδικα στην επαίσχυντη Ιστορία τους. Οι πλέον αχρείοι των ηγετών υπήρξαν οι Πάπες. Όχι βέβαια πως οι δικοί μας υψηλόβαθμοι ιεράρχες είναι πολύ καλύτεροι... θυμήσου τι απέγινε η δήθεν αυτοκάθαρση.
Υπάρχει τώρα τελευταία και μια επιστροφή του Νεοπαγανισμού, κάποια επιστροφή στις εθνικές θρησκείες. Πώς τη βλέπεις;
Η θέση μου είναι ότι όποιος μέσα στα νόμιμα πλαίσια θέλει να έχει μια διαφορετική λατρεία, φιλοσοφία, τρόπο ζωής, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Από εκεί και πέρα, θα μπει κι αυτός στον φακό της παρατήρησης, και θα του ασκήσουμε δριμύτατη κριτική, αν καταντήσει δεισιδαίμων, υπερβολικός, ή παρανομήσει…
Στην Αμερική, σημειώνεται τεράστια άνοδος των «αναγεννημένων Χριστιανών» και εμφάνιση μη-επιστημονικών θεωριών που καταπίνουν μεγάλο μέρος της άποψης του κόσμου, όπως αυτή η «θεωρία της Δημιουργίας», που λέει ότι ο κόσμος φτιάχτηκε πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια όπως λέει η Βίβλος. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Οι Δημιουργιστές, όπως ονομάζονται... είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, διότι αναβιώνουν έναν τόσο σαθρό ισχυρισμό, που θα βοηθήσουν πάρα πολύ τους σκεπτικιστές, να αποδείξουν ότι όλα αυτά είναι ανοησίες. Ο βιβλικός ισχυρισμός, ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε πριν από εφτά χιλιάδες χρόνια, είναι πέρα για πέρα ανοησία, από τη στιγμή που έχουμε ταφές ανθρώπων με κόκαλα μαμούθ πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια και υπάρχουν σπηλαιογραφήματα ηλικίας πάνω από 25.000 χρόνων. Ποιοι τα έκαναν αυτά; Τα ορνίθια της τότε εποχής;
Ο Πάπας αναγκάστηκε να πάρει θέση, λέγοντας ότι «ναι μεν υπήρχαν άνθρωποι παλαιόθεν, αλλά πριν από εφτά χιλιάδες χρόνια (4.500 χρόνια προ Χριστού) πήρε ο Θεός δύο ανθρώπους και τους εμφύτευσε ψυχή. Όμως ο ανόητος αυτός καινοφανής ισχυρισμός, γεννά περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει, γιατί η ερώτησή μας είναι: Τι απέγιναν τα υπόλοιπα στίφη των ανθρώπων χωρίς ψυχή; Ζευγάρωσαν οι έμψυχοι με τους άψυχους και έφτιαξαν τους... ημίψυχους;
Ίσως τους εξολόθρευσαν…
Αν οι έμψυχοι τους εξολόθρευσαν... τότε η ψυχή αποδεικνύονται πάρα πολύ κακή εφεύρεση! (γέλια)
Νομίζεις ότι υπήρξε μια εποχή που δεν ίσχυε η θρησκοκρατία;
Σαφώς και υπήρξαν διακυμάνσεις στην Ιστορία, και τις γνωρίζουμε όλοι. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, στους Αλεξανδρινούς κυρίως χρόνους, που ο ελληνικός πολιτισμός είχε εξαπλωθεί στα πέρατα της τότε γνωστής οικουμένης, η θρησκεία είχε χαλαρώσει. Η φιλοσοφία ήταν το αγαπημένο πνευματικό είδος της εποχής. Ανθούσε κυριολεκτικά η αμφισβήτηση, οι σχολές, οι «αιρέσεις» και ο «Αιρετικός» … ήταν τίτλος τιμής!
Δυστυχώς, μετά τη λαίλαπα της θρησκευτικής δικτατορίας που έστησε ο "Μέγας" Κωνσταντίνος όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Ο μέγας αυτός καιροσκόπος, είδε ότι η υποτακτικότητα των Χριστιανών είναι εξαιρετικά βολική και για το στράτευμά και για τη μορφή των υπηκόων που ήθελε να ευνοήσει. Έτσι οι νόμοι που εξέδωσαν, αυτός, ο Θεοδόσιος και ο Ιουστινιανός, απαγόρευαν ουσιαστικά οποιοδήποτε άλλο είδος πνευματικότητας, και άλλαξαν τα πράγματα υπέρ των Χριστιανών. Η αλλαγή αυτή έγινε με τον τρόμο και με τον φόβο της ποινής του θανάτου και της εξορίας. Όποιος αμφιβάλει ας διαβάσει το βιβλίο: «αντιπαγανιστική νομοθεσία στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία» εκδόσεις Κατάρτι... ή ας επισκεφθεί τα σχετικά άρθρα στο δικό μου δικτυακό τόπο.
Για να μπορούν όμως να κάνουν κάτι τέτοιο οι Αυτοκράτορες, σίγουρα υπήρχε λαϊκή βάση που τους στήριζε.
Υπήρχε.
Αυτή την αντίφαση πώς την εξηγείς;
Την εξηγώ στο βιβλίο μου Το Θέατρο της Σωτηρίας, και ίσως είμαι ο πρώτος που εισηγούμαι αυτή τη εξήγηση για την επέκταση του Χριστιανισμού: Ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε ως ένα πολλά υποσχόμενο θεραπευτικό θρησκευτικό κίνημα, με τη συνεχή δημόσια επίδειξη ιαματικών θαυμάτων.
Ο τίτλος «Το Θέατρο της Σωτηρίας» που διάλεξα για το βιβλίο μου δεν είναι τυχαίος. Όποιος διαβάσει το βιβλίο νομίζω ότι θα του μείνουν ελάχιστα περιθώρια να αμφισβητήσει αυτή μου την τοποθέτησή. Βέβαια πίσω από αυτό, υπήρχε ένας αδιανόητα απλός μηχανισμός υποκρισίας, που γεννήθηκε στους κόλπους του παλαιοδιαθηκικού Ιουδαϊσμού και είναι... το στημένο θαύμα. Άπειρα δε ολοφάνερα στημένα θαύματα ανακάλυψα στην Παλαιά Διαθήκη!
Η συνολική λοιπόν μελέτη των βιβλικών θαυμάτων έδειξε, ότι από την εποχή του Χριστού ακόμα, ο ίδιος, οι μαθητές του, ο Παύλος και οι μετέπειτα μιμητές τους, θεράπευαν δικούς τους ανθρώπους, που με εξαιρετική πειθώ υποδύονταν εγκαίρως τους ασθενείς, στους τόπους των θαυμάτων! Όταν λοιπόν οι μεγάλοι εκείνοι θεραπευτές του χριστιανισμού, ήθελαν να εντυπωσιάσουν μια πόλη, έστελναν στην ίδια αυτή πόλη δικούς τους εκπαιδευμένους ανθρώπους, να προσποιηθούν τους ασθενείς! Θεραπεύοντας στη συνεχεία τους συγκεκριμένους ανθρώπους, ολόκληρη η πόλη έμενε άναυδη. Οι απονήρευτοι εκείνοι άνθρωποι, εντυπωσιασμένοι υπέθεταν, ότι είχαν να κάνουν πράγματι με ένα νέο, θαυματουργό κίνημα, που προέκυψε από μια ιουδαϊκή αίρεση. Οι πόλεις η μία μετά την άλλη σαγηνεύτηκαν από αυτήν ακριβώς τη φήμη, ότι ο Χριστιανισμός θεραπεύει πάσαν νόσο και ασθένεια.
Όταν αυτό το παν-ιαματικό κίνημα ωρίμασε και απέκτησε την κρίσιμη μάζα, επενέβη ο Μέγας Κωνσταντίνος, που διέκρινε ότι ο Χριστιανισμός έχει την κατάλληλη ιδεολογία του υποταγμένου στρατιώτη και υπηρέτη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας! Ο Παύλος ήταν έπ’ αυτού ξεκάθαρος: «Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά από το θεό. κι αυτές οι εξουσίες που υπάρχουν από θεού έχουν τεθεί. Έτσι λοιπόν, οποίος αντιτάσσεται στην εξουσία, αντιστέκεται στον θεό, και όσοι αντιστέκονται είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την τιμωρία τους» Προς Ρωμαίους 13.1-2.
Βέβαια η αρχική δουλοπρέπεια του χριστιανισμού ήταν προσωρινή! Με την πάροδο του χρόνου, από δούλοι κατάφεραν να μετατραπούν σε συνδιαχειριστές της εξουσίας, γεννώντας το χειρότερο τέρας της πανανθρώπινης ιστορίας τον Ρωμαιο-Χριστιανισμό! Τελικά δούλοι της αυτοκρατορίας κατέληξαν όσοι ελλήνιζαν και όλοι εκείνοι που αρνήθηκαν να δεχθούν τα θαύματα και την ιδεολογία της νέας θρησκευτικής ερωμένης της Ρώμης! Αυτή η δουλεία φυσικά, ουδέποτε έπαψε μέχρι σήμερα. Σήμερα λέμε «δουλειά» έτσι; Απλά η δουλεία έχει μεταμορφωθεί σε άλλες μορφές δουλείας.
Άλλαξε δηλαδή το περιτύλιγμα.
Ναι. Ανέφερα προηγουμένως τα 2.500 μοναστήρια. Οι άνθρωποι αυτοί είναι δούλοι συγκεκριμένης ιδεολογίας. Αν εντέλει η ιδεολογία αυτή δεν ευσταθεί, έχουν θυσιάσει τις ζωές τους σε ένα φανταστικό βραβείο, και μάλιστα με πάρα πολύ μόχθο, κόπο, διαστροφή και αφοσίωση. Φυσικά υπάρχουν και μοναχοί που περνάνε πάρα πολύ καλά και ο τρόπος ζωής τους δεν έχει καμία σχέση με το τυπικό του μοναχισμού.
Δεν επιτρέπεις μια πιθανότητα να συμβαίνει και «κάτι παραπέρα» πίσω από τη θρησκεία, κάτι πραγματικά «υπερφυσικό»;
Αν υπάρχει κάτι, με αφήνει εντελώς αδιάφορο, από τη στιγμή που δεν έχω στοιχεία στα χέρια μου. Χαρακτηριστικά πάντως λέω ότι το μεγαλύτερο επί γης μυστήριο είναι η Βίβλος. Είναι μπροστά μας εκατονταετίες τώρα, και κανείς, δεν ξέρει τι ακριβώς λέει... ιδίως η Παλαιά Διαθήκη! Δεν ασχολούνται με αυτήν. Πολύ συχνά λοιπόν στρέφομαι ενάντια στο ανεξήγητο, γιατί δεν μπορώ να το πιάσω και να ασχοληθώ μαζί του πρακτικά. Κάποιος με ρώτησε: «Τι θα κάνεις αν δεις ένα πραγματικό ανεξήγητο μυστήριο, π.χ. ένα UFO;» ενοχλημένος του απάντησα «Θα κάνω πως δεν το είδα!» (γέλιο) Αν με ένα πράγμα δεν μπορώ να ασχοληθώ ουσιαστικά μαζί του, μου είναι άχρηστο. Απλά θα μου κλέψει την προσοχή!
Εννοείς ότι η ανάγκη σου να αναλύσεις τα πράγματα με πραγματιστικό τρόπο, σου θέτει ένα όριο με τι θα ασχοληθείς…
Είμαι πραγματιστής, σχετικά ακραίος. Πιστεύω ότι κάποια επουσιώδη πράγματα γεννιούνται από επιτήδειους, ακριβώς για να μας αποσπάσουν την προσοχή απ’ τα ουσιαστικά μας προβλήματα! Αυτό είναι κατ’ εξοχήν έργο της οργανωμένης μαγείας και κάποιοι ανέκαθεν γνώριζαν την δύναμη της. Πολλά πράγματα που γεννήθηκαν έτσι, απέσπασαν την προσοχή μας στη διάρκεια της Ιστορίας, και τα πληρώσαμε πανάκριβα. Μιλώ για τα «θαύματα» τα οποία έχουν στρέψει την προσοχή ολόκληρης της ανθρωπότητας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και πίσω απ’ αυτά δημιουργήθηκαν ολόκληρες θρησκείες. Αλλά κανείς δεν έκατσε να διερευνήσει αν αυτά τα θαύματα της Βίβλου, έχουν τελικά κάποια βάση αληθείας.
Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, από τη γέννηση του Χριστιανισμού και εντεύθεν, έχουμε ελάχιστους που ασχολήθηκαν με τη Βίβλο εξεταστικά και διερευνητικά, όχι πως δεν υπήρξαν βέβαια. Αντίθετα, έχουμε άπειρους που ασχολήθηκαν υμνητικά με τη Βίβλο. Θέλγονται από τις εικόνες των ηρώων της Βίβλου, που πετούνε στον ουρανό με πύρινα άρματα, άλλων που σταματούνε τον Ήλιο και τη Σελήνη, που σχίζουν θάλασσες, που με έναν λόγο σκοτώνουν ανθρώπους και ξεκληρίζουν πολιτείες ολόκληρες…
Ναι, αλλά πώς ερμηνεύεις όλη αυτή τη «φαντασία»; Από πού πηγάζει; Εσύ ο ίδιος, σε όλα σχεδόν τα βιβλία σου, έχεις δείξει ότι αυτή η παράξενη «τεχνολογία» έχει πραγματιστική βάση, δεν είναι φαντασία…
Όχι αυτού του τύπου τις ερμηνείες. Λένε π.χ. ότι για να τελειώσει μια μάχη, ο Ιησούς του Ναυή βγήκε και είπε «Στήθι, Ήλιε, επί την Γαβαών, και συ Σελήνη, επί την φάραγγα Αιλών», κλπ, «…και σταμάτησε ο Ήλιος και η Σελήνη». Αλλά η Βίβλος συμπληρώνει: «…καθώς λέει ο ποιητής Ιασήρ στο βιβλίο του». Δηλαδή, η ίδια η Βίβλος μας λέει ότι ο Ιησούς του Ναυή απήγγειλε έναν στίχο. Όλοι όμως εξακολουθούν να βλέπουνε αυτό που τους εντυπωσιάζει... ένα θαύμα, το μεγεθύνουν, το αναλύουν, το πιστεύουν, το αποδέχονται, και δεν διαβάζουν παρακάτω, που η ίδια η Βίβλος παραδέχεται ότι ο Ιησούς του Ναυή, (αν υπήρξε το συγκεκριμένο άτομο), απλώς απήγγειλε έναν στίχο την ώρα της μάχης!
Απορρίπτεις δηλαδή την πιθανότητα…
Να σταμάτησε ο Ήλιος; Σαφέστατα! (γέλια)
…Να σταμάτησε ο Ήλιος, αποκλείεται, συμφωνώ. Απορρίπτεις όμως και την πιθανότητα να υπήρχε κάποιου είδους ανεπτυγμένη τεχνολογία ή τεχνογνωσία στην αρχαιότητα και τα θαύματα να οφείλονται σε ξεχασμένες εφαρμογές της;…
Δεν είναι ανάγκη να πάμε στην υπερβολή ενός μεγάλου πολιτισμού. Η ίδια η ανάπτυξη της τεχνολογίας δικαιολογεί την κατοχή τέτοιων μυστικών και τεχνολογιών, τα οποία όμως τα κρατούσαν στα χέρια τους οι σοφοί και οι λίγοι, και η προέκταση εκείνων των γνώσεων οδήγησε στη σημερινή τεχνολογική εξέλιξη. Οι άνθρωποι που κατείχαν αυτήν την τεχνολογία τότε, είχαν τη δικαιολογημένη μανία της απόκρυψης αυτών των γνώσεων, για ευνόητους λόγους: Με την κρυμμένη αυτή γνώση διατηρούσαν τεράστια δύναμη εξουσίας και επιβολής της θέλησής τους πάνω στους λαούς. Χειραγωγούσαν και εξασφάλιζαν τα προνόμιά τους πάνω στους απλούς ανθρώπους.
Αυτό ίσχυε φαντάζομαι για όλους τους λαούς, ακόμη και για κείνους που είχαν δημοκρατικά πολιτεύματα, όπως οι Έλληνες…
Πράγματι ισχύει για όλους τους λαούς.
Πιστεύεις δηλαδή, ότι υπήρχε, και υπάρχει ακόμη, ένας είδος «θρησκευτικής τεχνολογίας» που παράγει μια «βιομηχανία θαυμάτων»…
Πολύ σωστά το τοποθετείς. Υπήρχε και υπάρχει αυτή η τεχνολογία θαυμάτων. Πρόσφατα ήμουν σε μια εκπομπή όπου και εγώ προβληματίστηκα. Μου έδειξαν μια εικόνα όπου πάνω της βρισκόταν εδώ και τρεις μήνες ένα τριαντάφυλλο που δεν μαραίνεται. Εγώ απάντησα αυθόρμητα: «μη μου μιλάτε για μουμιοποιήσεις», υποθέτοντας αμέσως ότι κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει. Δεν είχα όμως καμιά απόδειξη. Επειδή όμως ήταν μεγάλης τηλεθέασης εκπομπή, με πήρε κάποιος τηλέφωνο και μου αποκάλυψε τι πραγματικά συμβαίνει: «Στον Λαγκαδά υπήρχε μέχρι πρόσφατα μια εταιρεία που έφερνε από την Ολλανδία ένα συγκεκριμένο φάρμακο που διατηρούσε τα λουλούδια αμάραντα από 2 ως 4 χρόνια». Μου έδωσε μάλιστα και το όνομα της εταιρείας. Τεχνολογία θαυμάτων λοιπόν. Αυτή η εταιρεία δεν περπάτησε και έκλεισε. Αλλά προφανώς κάποιοι γνώριζαν... και το συγκεκριμένο υλικό προσχώρησε στην τεχνολογία θαυμάτων. Επίσης, για τις μουμιοποιήσεις, γνωρίζουμε ότι υπάρχει συγκεκριμένο κέντρο παραγωγής μουμιοποιήσεων στη Ρωσία. Από εκεί φέρνουν αγίους, κάθε φορά που τους έχουν ανάγκη, όλα τα δόγματα και οι θρησκείες που εμπορεύονται λείψανα.
Φυσικά, ο πρόσφατος ο Βησσαρίων, δεν εμπίπτει σ’ αυτή την κατηγορία, γιατί η τεχνική σ’ αυτόν αποδείχτηκε ανεπαρκής και ο Βησσαρίων …λιώνει. Γιατί η δική του ήταν αποξήρανση, και όχι πραγματική μουμιοποίηση. Η μουμιοποίηση έχει απαραίτητη τη χρήση του δηλητηρίου, για να μην μπορεί ο κάθε μικροοργανισμός να καταναλώσει το συγκεκριμένο υλικό που έχει ποτιστεί από το δηλητήριο. Αυτό δεν έγινε στην περίπτωση του Βησσαρίωνα και η ξηρότητα υποχωρεί εξαιτίας της υγρασίας της ατμόσφαιρας και η υπολοίπουσα σάρκα του σήπεται.
Είμαι κατεξοχήν εκείνος που αποδέχεται την τεχνολογία των αρχαίων θαυμάτων. Ο τρόπος με τον οποίον πλησιάζουμε αυτή την τεχνολογία έχει ανάγκη από σοβαρή και λεπτομερή εξέταση των Γραφών. Διαβεβαιώνω τους αναγνώστες, ότι αν διαβάσουν τα βιβλία μου ή τη Βίβλο προσεκτικά, θα βρούνε διάσπαρτες μέσα στο κείμενο πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν να αποκαταστήσουν την πιθανή πραγματικότητα, που κρύβεται πίσω από το κάθε υποτιθέμενο θαύμα.
Πολλοί κυνικοί υποστηρικτές των θρησκειών, λένε ότι αυτές εξυπηρετούν ως το «ευγενές ψεύδος», όπως το ονόμαζε ο Πλάτωνας, το οποίο χαλιναγωγεί τους ανθρώπους και δεν τους αφήνουν να υποτάσσονται στη ζωώδη φύση τους…
Καμία αντίρρηση. Αλλά αυτές οι θρησκείες που έχουμε τώρα, ούτε για αυτό δεν είναι άξιες. Μακάρι να υπήρχε μια θρησκεία που θα είχε μέσα της τη αναγκαία μετριοπάθεια, ή τη διάθεση αλλαγής και προσαρμογής. Αυτοί αντίθετα μας λένε «μη μεριμνάτε διά την αύριο», ενώ σήμερα αντιμετωπίζουμε έναν πλανήτη που φαίνεται να είναι καταδικασμένος σε αφανισμό απ’ τα δικά μας τραγικά λάθη. Τέτοιες θρησκείες δεν κάνουν ούτε για «ευγενές ψεύδος».
Υπάρχει π.χ. στη Βυτεμβέργη ένα τεχνητό «δάσος βροχής» τριών στρεμμάτων, το οποίο διασώζει 6.500 χιλιάδες είδη χλωρίδας και πανίδας. Λειτουργεί εδώ και δεκαετίες, κόστισε ελάχιστα, και είναι ένας διασωστικός παράδεισος μέσα στην πόλη. Ας είχαμε λοιπόν δύο περίλαμπρους ναούς λιγότερους, και στη θέση τους ένα τέτοιο διασωστικό τεχνητό δάσος βροχής στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη…
Τι να τις κάνω μέσα στις εκατοντάδες χιλιάδες εκκλησίες που έχουμε, άλλες τόσες; Δώστε μου ένα τέτοιο δάσος βροχής και θα συγχωρήσω τις αμαρτίες σας…
Πώς βλέπεις την ιστορία περί Χριστού; Υπήρξε ή όχι; Σε έχω παρατηρήσει στην τηλεόραση ότι αποφεύγεις να αναφερθείς σ’ αυτό…
Εγώ δεν αμφισβητώ την ιστορική ύπαρξη των ηρώων της Βίβλου. Είμαι απομυθοποιητής και αναλυτής κειμένων, όχι ιστορικός, αν και νομίζω ότι έχω κάνει πολύ καλές προσεγγίσεις ιστορικού ενδιαφέροντος, που θα τις ζήλευαν πολλοί επώνυμοι ιστορικοί!
Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί ακόμη και αν δεν υπήρξε π.χ. ο Αβραάμ, ο Μωυσής, Ο Ιωσήφ ή ο Ιησούς... οι καταγεγραμμένες και μυθολογικές ίσως συνταγές της συμπεριφοράς τους, έχουν εξαιρετικό χρηστικό ενδιαφέρον, γιατί μπορεί να είναι χρήσιμες και στους κατοπινούς εφαρμοστές τους. Άρα δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος έκανε όλα αυτά που αναφέρονται ή αν πρόκειται για «άθλους» που έκαναν διάφοροι προφήτες και σωτήρες εκείνη την εποχή, και άλλοι αργότερα τα απέδωσαν σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Αυτό δεν έχει τόσο ενδιαφέρον, όσο αν η κάθε συνταγή θαυμάτων που αναφέρονται, ήταν και παραμένει εφαρμόσιμη συνταγή θαυμάτων και εξουσίας πάνω στους θαυματομανεις ανθρώπους!
Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι η Εκκλησία υποστηρίζει ότι είναι ο θεματοφύλακας του Ελληνισμού;
Δυστυχώς ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει ότι καμία σχέση δεν μπορεί να έχει ο Χριστιανισμός με μια εθνική ιστορία. Ο χριστιανισμός δεν μπορεί να υιοθετεί ένα έθνος. Τα θρησκευτικά κριτήρια δεν μπορεί να έχουν εθνικότητα. Ο Χριστιανισμός είναι ένα διεθνιστικό πνευματικό κίνημα που υπηρετεί μόνο τα δικά του συμφέροντα! Σε ιστορικές στιγμές οι επιλογές του είχαν ανέκαθεν θρησκευτικά και όχι εθνικά ή πολιτισμικά κριτήρια! Η επιλογή των Τούρκων π.χ. αντί των δυτικών για αφέντες των ελλήνων επί τετρακόσια τόσα χρόνια, έγινε με κριτήριο της σωτήρια της θρησκευτικής τους εξουσίας και όχι το συμφέρον του ελληνισμού! Αν πολεμήσουν οι Βούλγαροι με τους Έλληνες π.χ. ποιου το μέρος θα πάρει άραγε ο Χριστιανισμός;
Για αυτό λοιπόν, το μόνο πράγμα που τραβάει το ενδιαφέρον μου είναι ο σκληρός πυρήνας της επιστημονικής σκέψης. Γιατί ο σκοπός της δεν είναι να επιβάλλει μια τάξη ιδεών και πραγμάτων, αλλά να ανιχνεύει ολοένα και βαθύτερα αλήθειες. Και οι αλήθειες ανιχνεύονται μόνο με το νυστέρι των αιχμηρών ερωτήσεων... που ομολογουμένως πονάει πολύ.
Δεν νομίζεις όμως ότι και κάποιοι επιστήμονες σήμερα, εξαιτίας της πολυπλοκότητας του αντικειμένου τους, έχουν φτιάξει ένα είδος ιερατείου, ένα κατεστημένο, το οποίο δεν μπορείς να αμφισβητήσεις; Και χρησιμοποιούν την Επιστήμη εξουσιαστικά, ως θρησκεία, για ακόμη μια φορά;
Την στιγμή που η επιστήμη παραμένει αφύλακτος θησαυρός δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν η αυριανή δικτατορία του πνεύματος είναι επιστημονοφανής! Αυτό γίνεται ιδιαίτερα φανερό, όταν βλέπεις σήμερα έναν επιστήμονα να θρησκεύεται. Είναι πραγματικά θλιβερό! Ενώ η ψυχή της επιστήμης είναι η αμφισβήτηση, η θρησκεία ορίζει ως απόλυτα αληθινό ένα πράγμα που δεν δέχεται να το συζητήσει. Δηλαδή πρόκειται για μια σχιζοφρένεια πρώτου μεγέθους, Βέβαια όλο αυτό είναι τελικά εξηγήσιμο. Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν οι πανεπιστήμονες, δηλαδή οι σφαιρικά μορφωμένοι άνθρωποι, στη θέση τους υπάρχουν οι ειδικοί. Αναγορεύεται λοιπόν «επιστήμων» κάποιος επειδή ξέρει να χειρουργεί τη ουροδόχο κύστη, ας πούμε, και τίποτα παραπέρα. Μπορεί να μην έχει διαβάσει τίποτε πέραν της επιστήμης του και όμως να έχει άποψη επί παντός! Μα αυτός δεν είναι επιστήμων, είναι τεχνίτης. Οι Γερμανοί έχουν έναν όρο για αυτό, τους ονομάζουν fach-idiot, ελληνιστί «ειδημονο-ηλίθιοι». Ειδήμονας σε ένα πράγμα, ηλίθιος σε όλα τα άλλα. Το απαιτεί βέβαια και η μόρφωση αυτών των ανθρώπων, γιατί δίνουν τόσο πολύ χρόνο στο αντικείμενό τους, που δεν έχουν χρόνο να επεκταθούν παραπέρα.
Πολλές φορές η Επιστήμη όμως, ακριβώς εξαιτίας αυτής της στενότητας του οράματός της κάνει σοβαρά και επικίνδυνα λάθη. Σου θυμίζω το DDT, που κάποτε το θεώρησαν πανάκεια και ψέκαζαν τα πάντα, αλλά αργότερα αποδείχτηκε θανατηφόρο. Το ίδιο με την πυρηνική ενέργεια…
Η κατάντια μας είναι πράγματι οδυνηρή... παρ’ όλα αυτά προτιμώ να υφίσταμαι τα προσωρινά λάθη του επιστημονικού επιπέδου της εποχής μου, παρά να υφίσταμαι τις διαχρονικά στάσιμες εικόνες των θρησκειών. Άλλωστε και για την αποτυχία αυτή των επιστημών, ευθύνεται η ανεξέλεγκτη θρησκευτικότητα! Αυτή κρύβεται πίσω απ’ την ανεξέλεγκτη ωφελιμιστική στάση των ανθρώπων σήμερα. Μπορεί να μιλάει για αγάπες και λουλούδια αλλά ο μέσος θρησκευόμενος άνθρωπος, είναι εξαιρετικά εγωιστικό άτομο. Είναι ένα εγωιστικό ον το οποίο πρωτίστως θέλει να επαληθευθούν τα θρησκευτικά του οράματά. Συχνά βλέπουμε τα επιστημονικά δεδομένα να παραμερίζονται απ’ τις θρησκευτικές πεποιθήσεις μια κοινωνίας! Παράδειγμα η χονδροειδής ανοησία της κατ’ εξακολούθηση μετάνοιας! Αμαρτάνω, ζήτω συγχώρεση και αυτό ήτανε, χωρίς καμιά ανάγκη επανόρθωση από μέρος μου δικαιούμαι όλα τα μεταθανάτια "ένσημα" της θρησκείας!
Όσο για μένα, δηλώνω άθρησκος, όχι άθεος. Ο Θεός πρέπει να παραμείνει ες αεί ζητούμενο και κάθε αναθεώρηση σεβασμάτων επιθυμητή δια παντός! Για να γίνει ομως αυτό, πρέπει πρώτα οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι θρησκείες και τα θαύματα είναι κατασκευάσματα των ιερατείων.
Πάντως, μετά από αυτήν την έκρηξη δημοσιότητας που είχα τον τελευταίο καιρό, έχω λάβει κυριολεκτικά χιλιάδες γράμματα και e-mail από ανθρώπους που έχουν ανησυχίες και προβληματίζονται προς αυτήν την κατεύθυνση. Κι αυτό είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό, για έναν μοναχικό αμφισβητία. Πολλοί επιστήμονες, καταλαβαίνουν πια ότι σ’ έναν πολιτισμό ειδικεύσεων, οι γνώσεις τους είναι επαρκείς για να ορίσουν την τύχη του πολιτισμού στον οποίο μετέχουν.
Στην αρχαιότητα επροτάθει πρωταρχική επιδιώξει της φιλοσοφίας να μην είναι η «γνώση επί πάσι», αλλά η «γνώση κατά πλάνης». Δυστυχώς, ο Αρκεσίλαος ο Πιτανέος, διευθυντής της μέσης περιόδου της σχολής του Πλάτωνα που πρότεινε αυτή την ιδέα, δεν εισακούστηκε. Αν είχαμε ένα τέτοιο επιστημονικό περιβάλλων όπου η ανίχνευση του ψευδούς αποτελούσε το κύριο μέλημα της, ο πολιτισμός στον οποίο θα ζούσαμε θα ήταν τελείως διαφορετικός. Δεν θα υπήρχε έδαφος για γιγαντισμό των ψευδαισθήσεων και ασφαλώς ούτε αυτή η πλαδαρότητα που έχει ο σημερινός πολιτισμός, που ασχολείται με τα πάντα, αλλά τα ουσιαστικά τα διαχειρίζονται οι επιτήδειοι ψεύτες και οι εξουσιαστές και κανείς δεν είναι πρόθυμος να επιτίθεται στις πλάνες. Υπάρχουν δυστυχώς μονάχα μεμονωμένοι αυτόκλητοι υπερασπιστές της ιστορικής αλήθειας …
Ο σημερινός πολιτισμός δυστυχώς στηρίζεται στις πλάνες του, αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Θα έμενε όμως κάποια συνεκτική δύναμη του πολιτισμού, αν απορρίπταμε όλες τις πλάνες;
Επιχειρώ μια απαντηση στο βιβλίο μου, Αβραάμ ο Μάγος: Θα έπρεπε να υπάρχει ένα διαχρονικό «ιερατείο Πολιτισμού». Δυστυχώς ένα τέτοιο ιερατείο πολιτισμού δεν υπήρξε ποτέ... ενώ είναι ένας απαραίτητος μηχανισμός διασφάλισης της προόδου. Μελετώντας την Ιστορία, ανίχνευσα πανίσχυρα και διαχρονικά ιερατεία από την πλευρά της μαγείας και των εξουσιαστών, τα οποίοι είχαν κάθε λόγο να χρησιμοποιούν μεγαλόστομα ψεύδη και λαοφιλείς πλάνες για να επιβάλουν την εξουσία τους. Ομως ποτέ δεν υπήρξε κανένα σύνολο οργανωμένων ανθρώπων που διαχρονικά να είναι οι προσεκτικοί αλλά ορκισμένοι υπερασπιστές της αληθείας. Δυστυχώς η γνώση ποτέ δεν αντέταξε οργανωμένοι τα όπλα της ανάλυσης και των ερωτήσεων κατά του οργανωμένου ψευδούς.
…Μιλάς για μια συνωμοσία δηλαδή!
Μα η συνωμοσία είναι κυρίαρχο συστατικό της Ιστορίας. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά κοινοί όρκοι, δηλαδή η αποδοχή κοινών αξιών. Δεν χρειάζεται να ορκιστεί κανείς για να είναι συνωμότης. Δέχεται εφ' όρου ζωής κάποια πράγματα, και αυτόματα ανήκει σε μια ομάδα. Δυστυχώς, συνήθως τέτοιες είναι μόνο οι εξουσιαστικές ομάδες. Και ενδιαφέρονται μόνο για την επιβολή των συμφερόντων τους και αδιαφορούν για τις πλανητικές αξίες, για το συμφέρον των λαών, για το καλό του περιβάλλοντος. Αυτά δεν τους ενδιαφέρουν.
Θα έπρεπε να υπάρχει ένα ιερατείο βαθύγνωμων ανθρώπων, που θα συσκέπτονται συνεχώς και διαχρονικά, για το πώς θα αντιμετωπιστούν τα ψεύδη που σηκώνουν κεφάλι και εξουσιάζουν τους λαούς και την Ιστορία.
Είσαι σίγουρος πώς δεν υπάρχει τέτοιο ιερατείο; Ο Διαφωτισμός για κάτι τέτοιο δεν μιλούσε;
Δυστυχώς παρέμεινε μύθος.
Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» που ακούμε συνέχεια, λέγεται ότι ίσως να είναι μια τέτοιου τύπου συνωμοσία, ανθρώπων που θέλουν να ακυρώσουν τις θρησκείες, να τις χτυπήσουν στη βάση τους και να επιβάλλουν ορθολογικότερες αξίες στους ανθρώπους. Θυμήσου αυτό που λέει ο Ντιντερό: «Να κρεμάσουν τον τελευταίο βασιλιά με τα έντερα του τελευταίου ιερέα»…
Όχι, όχι! Αυτά είναι ανοησίες που φέρνουν εντελώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Το ψεύδος μόνο απομυθοποιούμενο θανατώνεται. Αν θανατώσεις κυριολεκτικά έναν φορέα του ψεύδους, θα γεννηθούν άλλοι δέκα. Αν τραυματίσεις έναν, θα γίνει ήρωας. Δυστυχώς αυτά έχουμε δει στην Ιστορία. Στην Ισπανία δύο φορές πετάξαν έξω το ιερατείο. Ο Βοναπάρτης τα έβαλε με το Ιερατείο. Στην αναγέννηση υπήρξαν ξεκάθαρες θέσεις κατά του ιερατείου. Απομυθοποιητικές εργασίες όμως, μηδέν κόμμα τίποτε. Δεν έγιναν ουσιαστικές απομυθοποιήσεις. Οι διώξεις δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα κατά του ψεύδους.
Από τη μέρα της γέννησής μας, μας πλαισιώνουν αρχέγονες εικόνες, αρχέτυπα, θεοί, άγιοι, οικογένεια, έθνος, φιλοπατρία, κι άλλες αρχετυπικές εικόνες οι οποίες καθορίζουν με συγκεκριμένους «εικονογραφημένους ύμνους» τη στάση μας απέναντι στη ζωή. Ο άνθρωπος δεν έχει δυνατότητα να απαγκιστρωθεί από αυτήν την εγκεφαλική λειτουργία. Λίγοι είναι αυτοί που ξεφεύγουν, και ανατρέπουν τα πάντα και αναδομούν τις πληροφορίες, και δημιουργούν προσωπικό χάρτη αξιών. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται εξαιρετικά τεράστιο προσωπικό αγώνα.
Εννοείς ότι μια κυριολεκτικά «εικονική» πραγματικότητα επιβάλλεται στον πληθυσμό από κάποιους που έχουν συμφέροντα για αυτό.
Ακριβώς. Βέβαια πρόσεξε. Από ό,τι είδα, ουδέποτε αυτοί οι άνθρωποι ήταν περισσότεροι από 2% ή 5% στην καλύτερη περίπτωση του συνολικού πληθυσμού…
Ευτυχώς, τελευταία βλέπω διάφορα περιοδικά όπως το Strange, ομιλίες, ακόμα και τηλεοπτικές εκπομπές, που ενθαρρύνει τον κόσμο, όσο μοναχικοί στοχαστές κι αν είναι, να συνεχίσουν να το κάνουν, και γίνονται πόλος έλξης και προβληματισμού για πολλούς ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου