Αυτά λέει στον Λουκά:
Η Μαρία οκτώ ημερών λεχώνα, πήγε στον ιερέα να κάνει την περιτομή στον γιο της Ιησού! Είναι όπως καταλαβαίνετε η αναγκαία δήλωση γεννήσεως του Ιησού στα ιουδαϊκά αρχεία του ναού. Πρόκειται δηλαδή για την επίσημη ληξιαρχική καταχώριση του Ιησού στα επίσημα αρχεία του ναού.
Σε κάθε ληξιαρχική καταχώριση (εκτός απ’ την περιτομή) δηλώνονται υποχρεωτικά και τα ονόματα των γονέων. Η ερώτηση μας είναι: ποιον δήλωσε η Μαρία ως πατέρα του Ιησού;
Αν δήλωνε το άγιο πνεύμα θα την θεωρούσαν μοιχαλίδα και θα την λιθοβολούσαν. Αν δήλωνε τον Ιωσήφ ως πατέρα του θα έλεγε ψέματα... Ποιον δήλωσε λοιπόν η Μαρία ως πατέρα του Ιησού κατά την ημέρα της περιτομής του;
Τι θα απογίνει ο πλανήτης ΓΗ μετά την Δευτέρα Παρουσία;
Ο πλανήτης ΓΗ υπάρχει εδώ και 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια. Φιλοξένησε στους ωκεανούς ζωή σε επίπεδο βακτηριδίων εδώ και 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα πρώτα ασπόνδυλα έκαναν την εμφάνιση τους πριν από 570 εκατομμύρια χρόνια. Πριν από 435 εκ. χρόνια εμφανίσθηκαν οι Τριλοβήτες και τα πρώτα ψαριά. 245 εκ. χρόνια πριν εμφανίσθηκαν τα πρώτα ερπετά 65 εκ. χρόνια πριν έλιξε η εποχή των δεινοσαύρων 2-3 εκ. χρόνια πριν εμφανίσθηκε ο όρθιος άνθρωπος. Πριν 2000 χρόνια εμφανίσθηκε η χριστιανική ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι ψυχή και με πίστη στον Ιησού μπορεί να ελευθερωθεί από την αμαρτία και να κερδίσει τον ουράνιο παράδεισο! Σύντομα κατά τας Γραφάς θα έλθει η Δευτέρα Παρουσία και όλοι θα πάνε στους ουρανούς, άλλοι στον παράδεισο και άλλοι στην κόλαση. Η ερώτηση μας: Τι θα απογίνει ο πλανήτης ΓΗ μετά την Δευτέρα Παρουσία; Θα καταστραφεί απ’ το θυμωμένο χέρι του Γιαχβέ; ή θα εξακολουθήσει να περιφέρεται γύρο απ’ τον ζωοδότη Ήλιο κουβαλώντας επάνω του όλο το υπόλοιπο ζωικό Βασίλειο; Οι ψυχές απ’ τον ουρανό, θα μπορούν (δική τουριστών) να την επισκέπτονται; Και επιτέλους ένα τέτοιο συμπαντικό κόσμημα γιατί πρέπει να μείνει ακατοίκητο απ’ τα μόνα όντα που μπορούν να το καταλάβουν και να το εκτιμήσουν; Ο Θεός που υποτίθεται πως έπλασε τον θαυμαστό αυτόν πλανήτη τον έπλασε για να μείνει ακατοίκητος; Που είναι τα παιδιά του Ιωσήφ κατά την γέννηση του Ιησού; Ο Ιησούς γεννιέται στην Βηθλεέμ στον τόπο καταγωγής του Ιωσήφ του μνηστήρας της Μαρίας. Κατά την δογματική της ορθοδοξίας, ο Ιωσήφ είναι χήρος με πολλά παιδιά. Γιατί λοιπόν αφού παίρνει μαζί του την έγκυο μνηστή του την Μαρία για να απογράφει στην Βηθλεέμ, δεν παίρνει μαζί του και τα 8 παιδία του που υποτίθεται πως είχε αποκτήσει με άλλη γυναίκα πριν απ’ την Μαρία; Που είναι λοιπόν τα παιδία του Ιωσήφ κατά την απογραφή του Ιωσήφ και την γέννηση του Ιησού, γιατί δεν απογράφονται μαζί του; Γιατί ο Ιωάννης αρνείται κατηγορηματικά τους πειρασμούς του Ιησού
Η πρώτη επαφή του Χριστού με τον αρχηγό των δαιμόνων, τον Διάβολο (Ματθ.4.1) Σατανά, (Ματθ.4.10) ή Βεελζεβούλ, (Ματθ.10.25) είναι εξαιρετικά διαφωτιστική! Οι τρεις πρώτοι ευαγγελιστές ομόφωνα τοποθετούν τους λεγόμενους πειρασμούς του Ιησού, αμέσως μετά την βάπτισή του από τον Ιωάννη. Ματθ.3.16. // Μάρκ.1.9. // Λουκ.4.1.
Ο Λουκάς συγκεκριμένα αναφέρει: «του Ιησού βαπτισθέντος» (Λουκ.3.21) δηλαδή, αμέσως μετά την βάπτιση του από τον εξάδελφο του Ιωάννη: «εφέρθη (ο Χριστός) υπό του (θεϊκού) πνεύματος εις την έρημο, δια να πειρασθεί υπό του Διαβόλου ημέρας τεσσαράκοντα, νηστεύσας δε ημέρας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε... Και ελθών προς αυτόν (ο διάβολος) ο πειράζων είπε. Εάν είσαι υιός του θεού ειπέ να γίνωσι άρτοι οι λίθοι... κατόπιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος και στήνει αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού (ναού)... Πάλιν παραλαμβάνει (Λουκ: αναγαγών) αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν (υψηλόν λίαν) και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών και λέγει προς αυτόν, ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσεις με». Ματθ.4.1.- Λουκ.4.1.- Μάρκ.1.12.- Μετά το τέλος των πειρασμών: «με την δύναμη του (θεϊκού) πνεύματος, ο Ιησούς επέστρεψεν εις την Γαλιλαίαν». Λουκ. 4.14.
Ο Ιησούς λοιπόν «ο λεγόμενος Χριστός», όπως τον αποκαλεί ο Ματθαίος (1.16) με την βοήθεια του θεϊκού πνεύματος αρχικά και του ιπτάμενου αρχιδαίμονα στη συνέχεια, ξεκινά την γήινη σταδιοδρομία του... πετώντας ούτε λίγο ούτε πολύ σαν Σούπερμαν πάνω απ’ την Ιερουσαλήμ και την ευρύτερη Παλαιστίνη!
Αρχικά είναι το θεϊκό πνεύμα που τον μεταφέρει στην έρημο! Κατόπιν τον παραλαμβάνει ο Σατανάς και πετώντας πάνω απ’ την Ιερουσαλήμ τον τοποθετεί προσωρινά στην οροφή του Ναού! Στην συνέχεια με τις πτητικές δυνατότητες του Σατανά, πετούν μαζί (άραγε πώς, αγκαλιασμένοι;) μακριά απ’ την Ιερουσαλήμ μέχρι το πλησιέστερο «πολύ υψηλό βουνό» (άραγε σε ποιό;[1]) για να μπορέσει ο γιός του Γιαχβέ να δει όλα τα βασίλεια της γης και να απορρίψει την προσφορά τους απ’ τον Σατανά;
Κάποια στιγμή, επιτέλους οι πτήσεις και οι δοκιμασίες τελειώνουν, και ο γιός του θεού Γιαχβέ, κατ’ άλλους ο ίδιος ο Γιαχβέ (!) νικητής των διαβολικών πειρασμών, επιστρέφει "καβάλα"[2] πάνω στο άγιο πνεύμα, θριαμβευτής στην Γαλιλαία, και επιτέλους περπατώντας πιά, αρχίζει την θαυματουργό του δράση!
Αν νομίζετε, ότι τα παραπάνω προκύπτουν μόνο από δική μου σατυρική διάθεση απατάσθε! Όπως καταλαβαίνετε, κάθε σχολιασμός, που θα σεβαστεί στοιχειωδώς τα ίδια τα δεδομένα της αφήγησης, θα κατέληγε υποχρεωτικά σε αθέλητη σάτιρα αυτής της απίστευτης παραμυθολογίας!
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω ποιά η διαφορά του ιπταμένου Ιησού, που οργώνει κυριολεκτικά τους ουρανούς της Παλαιστίνης, απ’ τους μετά βδελυγμίας απορριπτέους απ’ τον χριστιανισμό ιπταμένους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, όπως του Περσέα με τα πτερωτά σανδάλια του Ερμή, (για να σκοτώσει την Μέδουσα), του Τριπτόλεμου με το πτερωτό άρμα της Δήμητρας (για να διδάξει στα έθνη την καλλιέργεια του σίτου), ή του Βελεροφόντη με τον ιπτάμενο Πήγασο (για να σκοτώσει την Χίμαιρα), και γιατί όχι και του ανατολίτη Αλαντίν, με το ιπτάμενο μαγικό του χαλί... ή ακόμα και της σύγχρονης παραλλαγής των ίδιων αυτών μύθων... του θρυλικού Σούπερμαν!
Η αφήγηση είναι τόσο ανόητη, που για αρκετές σελίδες ακόμα, θα μπορούσα να επισημαίνω απορίες όπως: είναι δυνατόν ένας συμπαντικός θεός, ο θεός των γαλαξιών, να νικηθεί από απλή πείνα και εξουσιομανία; Απ’ την άλλη... τί πτωχότατων γνώσεων Σατανάς είναι αυτός, που θέτει δίλημμα εξουσίας της γης και των εθνών της, ωσάν αυτό να ήταν πράγματι μια δύσκολη απόφαση, για έναν πραγματικό συμπαντικό θεό!
Μήπως είναι καιρός να δούμε, ότι έχει πιά υπέρ-αποκαλυφθεί η ανεπάρκεια των χαρακτήρων, θεών και δαιμόνων, που συμμετέχουν στο αρχαίο αυτό παραμυθόδραμα και έχει γίνει ολοφάνερη πιά η περιορισμένη γεωκεντρική αντίληψη των ημιμαθών συγγραφέων της Καινής Διαθήκης;
Επιτέλους, τί νόημα έχει ολόκληρη αυτή η παραμυθολογία, του ιπταμένου Ιησού, την στιγμή που ο τέταρτος ευαγγελιστής, ο Ιωάννης, διαψεύδει ηχηρά και κατηγορηματικά όλες αυτές τις σαρανταήμερες μυθιστορηματικές πτήσεις, συνομιλίες και δοκιμασίες του Ιησού από τον αντίπαλό του Σατανά! Ναι, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, κατ’ αυτόν, ο σαρανταήμερος πειρασμός του Ιησού απλά... ουδέποτε υπήρξε! Είναι τόσο θεόπνευστη, αυτή η Καινή Διαθήκη, ώστε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, η ίδια διαγράφει απολύτως και υποβιβάζει σε ξεκάθαρες μυθολογικές επινοήσεις, όσα μόλις προηγουμένως είχε υιοθετήσει!
Προσέξτε πόσο απλά τεκμηριώνεται αυτό!
Αμέσως μετά την περιγραφή της βάπτισης του Ιησού, στον Ιορδάνη, ο ευαγγελιστής Ιωάννης χρησιμοποιώντας εκφράσεις που δεν επιδέχονται χρονικής παρερμηνείας, γράφει: «την επαύριον... (δηλαδή την πρώτη μέρα μετά την βάπτισή του), ο Ιησούς γνώρισε τους δυο πρώτους μαθητές του, τον Πέτρο και τον Ανδρέα». (Ιωαν.1.35-40) Για την επόμενη, δηλαδή την δεύτερη μέρα μετά την βάπτιση του Ιησού, ο Ιωάννης χρησιμοποιεί και πάλι την ίδια έκφραση: «την επαύριον... ευρίσκει (ο Ιησούς) τον Φίλιππο και τον Ναθαναήλ» Ιωαν.1.43. Στην συνέχεια ο Ιωάννης, δείχνοντας ότι κυριολεκτεί λέγοντας την επαύριο, κλείνει το θέμα, βάζοντας τον Ιησού στην ενεργό δράση: «Και την τρίτη ημέρα (δηλαδή την τρίτη ημέρα μετά την βάπτιση του Ιησού) γάμος εγένετο εν Κανά». Ιωαν.2.1.
Δυστυχώς, για τους υπέρμαχους της θεοπνευστίας των αφηγήσεων της Καινής Διαθήκης, ο ευαγγελιστής Ιωάννης, είναι εξαιρετικά συγκεκριμένος! Ανάμεσα στην ανάληψη των καθηκόντων του Ιησού (βάπτιση) και την αρχή των θαυμάτων του στον γάμο της Κανά, μεσολαβούν μόνο τρεις πολύ συγκεκριμένες ημέρες, τις οποίες ο εξίσου θεόπνευστος Ιωάννης, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια!
Κατά τον Ιωάννη λοιπόν, δεν υπάρχουν πουθενά τα χρονικά περιθώρια πειρασμών του Ιησού... έστω και για λιγότερο από σαράντα ώρες!
Λοιπόν; Με ποιά αλληγορία, ή άλλη θεολογική αλχημεία μπορεί κανείς να προσθέσει σαράντα μέρες ανάμεσα στις τρεις αυτές συγκεκριμένες μέρες της ζωής του Ιησού; Όπως καταλαβαίνετε αυτή δεν είναι μια απλή απορία αλλά... ένα ηχηρότατο χαστούκι στους κατ’ επάγγελμα ψευδόμενους θεολόγους!
Μπροστά μας έχουμε, κυριολεκτικά μια χαοτική "μαύρη τρύπα" στην πολυύμνητη θεοπνευστία των γραφών! Είναι πραγματικά μια πολύ συγκεκριμένη απορία, που θα περιμένω υπομονετικά, στο υπόλοιπο της ζωής μου, τους θεολόγους και τους μεγαλο-ιεράρχες να μου την λύσουν!
Πού θέλετε λοιπόν βρε αθεόφοβοι, να τοποθετήσουμε τις σαράντα ημέρες του υποτιθέμενου πειρασμού του Χριστού υπό του διαβόλου; Αν ο ίδιος ο Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, με όσα γράφει, αρνείται κατηγορηματικά την ύπαρξή των σαράντα αυτών ημερών, γιατί πρέπει εμείς να τις αποδεχθούμε;
Κάντε μου τη χάρη και ρωτήστε όλους τους θεολόγους που γνωρίζετε: τί να τις κάνουμε τις σαράντα μέρες της ζωής του Ιησού που μας περισσεύουν; Τί να πετάξουμε, τα τρία ευαγγέλια που τις αναφέρουν, ή αυτό του ευαγγελιστή Ιωάννη, που με τίποτε δεν τις αναγνωρίζει; Αν σας απαντήσουν (με οποιονδήποτε τρόπο), επειδή οι απαντήσεις τους αυτές, από δω και στο εξής, θα έχουν πλέον συλλεκτική αξία, παρακαλώ να τις στείλετε και σε μένα!
Δεν επιχειρούμε εδώ, παρά μια απλή τυπική ανάλυση των βιβλικών κειμένων! Ε λοιπόν, η πρώτη αυτή επαφή του Χριστού με τον αρχιδαίμονα Σατανά και οι υποτιθέμενοι σαρανταήμεροι πειρασμοί του, μαζί με τις πτήσεις του Ιησού στην ράχη αγγέλων και δαιμόνων, δείχνουν να είναι ένα απλό θεολογικό μυθιστόρημα εποχής! Με ελάχιστα περιθώρια λάθους, υποθέτουμε πως πρόκειται για μεταγενέστερα φανταστικά σενάρια, που επινοήθηκαν από καλόγερους, στην προσπάθειά τους, σε υστερότερους χρόνους, να νομιμοποιήσουν την διαστροφή του μοναχισμού και να αγιοποιήσουν την τεμπελιά του αναχωρητισμού!
Χωρίς καμμία αμφιβολία λοιπόν, τα περί πειρασμών και τα δοξαστικά ευρήματα περί δήθεν καταθέσεως όλων των εθνών στα πόδια του θεανθρώπου Χριστού, απ’ τον εθνοκράτορα Σατανά, είναι παραμυθολογικές γελοιότητες, που ξεπερνούν ακόμα και τις δαιμονολογικές υπερβολές της Διαθήκης του Σολομώντος! Οι πτήσεις και τα μεγαλεία των δήθεν πειρασμών του Χριστού υπό του Διάβολου, είναι φανταχτερό γέννημα καλογερικής φαντασίας, κυριολεκτικά κόμιξ εποχής, που σε μας δείχνουν όχι μόνο τον βαθμό της θλιβερής εξαπάτησής μας, αλλά και τον τύπο της "θεοπνευστίας" στην Καινή Διαθήκη!
Απ’ την άλλη βέβαια, με τίποτα δεν θα θέλαμε να χάσουμε την ευκαιρία να υποβάλουμε κάποιες βασανιστικές ερωτήσεις, σε όσους εξακολουθούν να απολαμβάνουν αυτά τα αποχαυνωτικά θρησκευτικά κόμιξ της εβραιο-χαλδαϊκής λογοτεχνίας.
Τί θα πει αλήθεια: «παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος»; Ματθ.4.5.
Δηλαδή; πώς ακριβώς μετέφερε ο Διάβολος τον άνθρωπο Ιησού στο βουνό; Τον κρατούσε αγκαλιά, τον φορτώθηκε στην πλάτη ή μήπως επί το βιβλικότερον... τον βαστούσε απ’ τα μαλλιά... όπως μας λέει η Βίβλος ότι συνέβη σ’ εκείνη την ανεκδιήγητη βιβλική γελοιογραφία του αερομεταφερόμενου Αββακούμ; (Βλέπε Ο΄Δανιήλ Βηλ και Δράκων 36) Να λοιπόν που οι γελοιότητες του ιπτάμενου προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, επαναλαμβάνονται θρασύτερα και στην Καινή Διαθήκη!
Στις αλλεπάλληλες αυτές πτήσεις, συμμετείχε ο Ιησούς με το υλικό και ορατό του σώμα, ή είχε μεταβληθεί κι αυτός σε αόρατο πνεύμα; Αν δεν είχε σωματική συμμετοχή, σημαίνει αυτό ότι εγκατέλειψε κάπου προσωρινά το άψυχο σαρκίο του; Αν η συμμετοχή του στις πτήσεις ήταν σωματική, (όπως θα πρέπει υποχρεωτικά να υποθέσουμε, για έναν αμετάκλητα ενσαρκωμένο θεό), γιατί κανείς δεν είδε έναν άνδρα να διασχίζει κατ’ επανάληψη τους αιθέρες και σαν αρχαίος Σούπερμαν να πηδάει ξαφνικά απ’ το έδαφος και να στέκεται σαν ακροβάτης στο ακροκέραμο του ναού της Ιερουσαλήμ;
Αν δεχθούμε ότι η Βίβλος κυριολεκτεί, στέλνοντας τους δυο μεγάλους αντιπάλους Βεελζεβούλ και Ιησού σε «όρος υψηλό λίαν», δεν πρέπει τότε να υποθέσουμε, ότι αυτό ήταν ένα εξαιρετικά μεγάλο εναέριο ταξίδι, μια και τα περισσότερα βουνά της περιοχής δεν ξεπερνούν τα 600 μέτρα υψόμετρο, και μόνο υψηλά λίαν δεν μπορούν να θεωρηθούν; Λόγω παντελούς έλλειψης τέτοιων βουνών στην ευρύτερη περιοχή, τα δυο αυτά όντα, της εξαιρετικά παράξενης αυτής Ιουδαϊκής ιστορίας, ο ορατός άνθρωπος Ιησούς και ο αόρατος ιπτάμενος βαστάζος του ο Σατανάς, δεν πρέπει να πέταξαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον Ναό της Ιερουσαλήμ, για να δουν όλα τα έθνη της γης από όρος υψηλό λίαν;!
Επειδή όμως και στην εποχή του Χριστού... η γη ήταν σφαιρική, γεννιέται η παιδικής απλότητας ερώτηση: υπάρχει όρος από την κορυφή του οποίου μπορούσε κανείς να δει όλο τα έθνη της γης; Αν όχι, γιατί η αφήγηση χρειάζεται ένα τέτοιο όρος; Αν όλα τα έθνη της γης, τα είδε με την δύναμη του νου και της φαντασίας, τότε γιατί δεν συνέβη αυτό από την οροφή του ναού της Ιερουσαλήμ, (αφήνοντας μάλιστα και εξαιρετικούς συμβολισμούς πίσω του), αλλά στην αφήγηση χρειάζεται η βοήθεια μιας πολύ ψηλότερης βουνοκορφής;
Ή μήπως και στην οροφή του ναού ανέβηκε... με την δύναμη του νου;
Ε λοιπόν, αν όσα ο Ιησούς "έζησε" μέσα στο νου του, με άνεση κάποιοι τα ονόμασαν γεγονότα, τί θα εμπόδιζε όλους τους οπαδούς του στο μέλλον να κάνουν το ίδιο; Πού σταματάει λοιπόν αυτή η εντυπωσιοθηρική φαντασιολογία; Μήπως ξεχνάμε ότι οι περιγραφές που βαφτίζονται γεγονότα, ενώ γεννήθηκαν στην φαντασία κάποιων... είναι κοινά, κοινότατα ψεύδη;
Λοιπόν, γιατί ο Ιωάννης αρνείται κατηγορηματικά τους πειρασμούς του Ιησού
[1] Στην περιοχή ελάχιστα βουνά ξεπερνούν τα εξακόσια μέτρα και δύσκολα κάποιο απ’ αυτά μπορεί να θεωρηθεί βουνό υψηλόν λίαν!
[2] Σαν τον Βελεροφόντη πάνω στον Πήγασο, ή τον Αλαντίν πάνω στο ιπτάμενο χαλί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου