Τρίτη 7 Αυγούστου 2007

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Γ΄«Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΩΝ»

Όσο υπάρχουν αξιόλογοι ξένοι ιστορικοί, που έχουν προσφέρει τεράστιο έργο στην Ελλάδα, άλλο τόσο δεν λείπουν και οι παρερμηνευτές του Ελληνικού πνεύματος. Οφείλεται στην αδυναμία ορισμένων "κατά τα άλλα εγκρίτων" ιστορικών να κατανοήσουν σε βάθος είτε τα αρχαία Ελληνικά κείμενα, είτε τον Αρχαίο τρόπο σκέπτεσθαι, την δομή της κοινωνίας, της οικογένειας, του κράτους.....

. .... Αξίες ουσιαστικές για τους προγόνους μας όπως η αγνή φιλία, η ανιδιοτελής ενασχόληση με τα κοινά, η πίστη σε ιδανικά και θεσμούς. Αξίες όπως η βαθειά ανάγκη της ψυχής να εξελιχθεί σε ανώτερα επίπεδα, ο ηρωϊσμός και η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης φαντάζουν ξένες προς τον δυτικό τρόπο σκέψεως.

. «Ιστορικό πλιάτσικο» ή «παραχάραξη της ιστορίας» ?

. Η αρχή έγινε με την ταινία του Όλιβερ Στόουν «Αλέξανδρος», που, όπως και ο τίτλος του μαρτυρεί, υποβιβάζει την «Μεγαλοσύνη» του Έλληνα Στρατηλάτη.

. Ένα απανωτό κι ολέθριο χτύπημα, ήταν η πρόσφατη δήλωση του George Bush, ότι το επίσημο όνομα των Σκοπίων θα είναι Μακεδονία ! Ένας ξένος λαός οικειοποιείται το Άστρο της Βεργίνας, το περίφημο Ελληνικό σύμβολο, αλλά και την γενέτειρα του Μέγα Στρατηλάτη, Αλεξάνδρου.

. Με αφορμή το διπλό χτύπημα κάτω από την ζώνη, το άρθρο αυτό τεκμηριώνει την ελληνικότητα της Μακεδονίας και ρίχνει φώς στο έργο και την ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

.
Δυναστεία Αργεαδών-Βασιλείς της Μακεδονίας
Περδίκας Α΄ 8ος/7ος αι. πΧ Αλκέτας Β΄ 454-448 πΧ Αλέξανδρος Β΄ 369-368 πΧ
Αργαίος Α΄ 7ος αι. πΧ Περδίκας Β΄ 448-413 πΧ Πτολεμαίος ο Αλωρίτης 368-365 πΧ
Φίλιππος Α΄ 7ος αι. πΧ Αρχέλας Α΄ 413-399 πΧ Περδίκας Γ΄ 365-359 πΧ
Αέροπος Α΄ 588-568 πΧ Αέροπος Β΄ 399-393 πΧ Φίλιππος Β΄ 359-336 πΧ
Αλκέτας Α΄ 568-540 πΧ Αμύντας Β΄ 393-391 πΧ Αλέξανδρος Γ΄ 336-323 πΧ
Αμύντας Α΄ 540-498 πΧ Αργαίος Β΄ 391-390 πΧ



Αλέξανδρος Α΄ 498-454 πΧ



Αμύντας Β΄εκ νέου 390-369 πΧ
Επίγονοι
Αντίπατρος 323-319 πΧ Λυσίμαχος 287-281 πΧ Αντίγονος ο Δώσων 230-222 πΧ
Κάσανδρος 319-297 πΧ Πτολεμαίος ο Κεραυνός 280 Φίλιππος Γ΄ 222-179 πΧ
Δημήτριος Πολιορκητής 294-287 Αντίγονος Γονατάς 278-240 πΧ Περσεύς 179-168 πΧ
Πύρρος ο Αετός 287-282 πΧ Δημήτριος Πολιορκητής 240-230 Ανδρίσκος 148-146 πΧ

"ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΩΡΑ"
Η ετυμολογία του τοπωνυμίου Μακεδονία είναι καθαρά Ελληνική. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως η ονομασία Μακεδονία προέρχεται από το μακεδνός ή μακεδανός που σημαίνει υψηλός, μακρύς, πυραμειδοειδής (Στην δωρική διάλεκτο μάκος = μήκος). Επίσης όλα τα τοπωνύμια και ονόματα των Μακεδόνων (βασιλέων και ιστορικών προσώπων) που αναφέρονται στα αρχαία κείμενα, είναι Ελληνικά.

. Τα περίφημο έργο του Άγγλου γλωσσολόγου και γεωγράφου Stanford (1877) αναφέρει ότι "Το Μακεδονικό ιδίωμα έχει στενότατη συγγένεια με την Ελληνική γλώσσα, καθώς και με τα ήθη και έθιμα, την δημώδη Ελληνική ποίηση, ιδιοσυγκρασία και χαρακτηριστικά, οπότε αποδεικνύει ότι οι Μακεδόνες είναι Ελληνικής καταγωγής" .

. Αρχαίο Κείμενο Μεταφράση στα Νέα Ελληνικά

. Σκύλαξ, Περίπλους- περί Μακεδονίας:

. MAKEΔONIA: Από δε Πηνετού ποταμού Μακεδόνες εισίν έθνος και κόλπος Θερμαίος. Πρώτη πόλις Μακεδονίας Ηράκλειον, Δίον, Πύδνα πόλις Ελληνίς. Μεθώνη πόλις Ελληνίς και Αλιάκμων ποταμός, Αλωρός πόλις και ποταμός Λυδίας, Πέλλα πόλις και βασίλειον εν αυτή και ανάπλους εις αυτήν ανά τον Λυδίαν. Άξιος ποταμός, Εχέδωρος ποταμός, Θέρμη πόλις. Αίνεια Ελληνίς, Παλλήνη άκρα μακρά εις το πέλαγος ανατείνουσα, και πόλεις αίδε εν τη Παλλήνη Εληνίδες. Ποτίδαια εν τω μέσω το ισθμόν εμφράττουσα, Μένδη, Άφυτις, Θραμβηϊς, Σκιώνη, Κανάστραιον της παλλήνης ιερόν ακρωτήριον.

. Έξω Δε του ισθμού πόλεις αίδε. Όλυνθος Ελληνίς, Μηκύβερνα Ελληνίς, Σερμυλία Ελληνίς και κόλπος Σερμυλικός, Τορώνη πόλις Ελληνίς και λιμήν, Δίον Ελληνίς, Θυσσός Ελληνίς, Κλεωναί Εληνίς. Άθως όρος, Ακρόθωοι Ελληνίς, Χαραδρούς Ελληνίς, Ολόφυξος Ελληνίς, Άκανθος Ελληνίς, Άλαπτα Ελληνίς, Αρέθουσα Εληνίς, Βολβή λίμνη, Απολλωνία Ελληνίς. Εισί και άλλαι αν μεσογεία πολλαί. Εισί Δε και άλλαι Μακεδονίας εν μεσογεία πολλαί. Έστι δε κολπώδης. Παράπλους Δε περί τους κόλπους δύο ημερών. Μετά Δε Μακεδονίαν Στρυμών ποταμός' ούτος ορίζει Μακεδονίαν και Θράκην.

. Σκύλακας, Περίπλους- περί Μακεδονίας:

. MAKEΔONIA: Από τον Πηνετό ποταμό και τον Θερμαϊκό κόλπο αρχίζει το Μακεδονικό έθνος. Πρώτη πόλις της Μακεδονίας (είναι το) Ηράκλειον, το Δίον, η Πύδνα πόλις Ελληνική. Η Μεθώνη πόλη Ελληνική, και ο Αλιάκμονας ποταμός, η πόλη Αλωρός και ο ποταμός Λυδίας, η Πέλλα πόλη με βασίλειο και πλέοντας αντιθέτως από το ρευμα, πηγαίνει κανείς στον Λυδίαν. Ο Άξιος ποταμός, ο Εχέδωρος ποταμός και η πόλη Θέρμη. Η Ελληνική Αίνεια, το μακρύ ακρωτήριο της Παλλήνης που στο πέλαγος ανατείνει, και πόλεις στην Παλλήνη Εληνικές. Η Ποτίδαια στο μέσον του ισθμού παρεμβάλλει η Μένδη, η Άφυτις, η Θραμβηϊς, η Σκιώνη, και το Κανάστραιον ιερό ακρωτήριο της Παλλήνης.

. Έξω από τον ισθμό υπάρχουν οι εξής πόλεις: η Ελληνική Όλυνθος, η Ελληνική Μηκύβερνα, η Ελληνική Σερμυλία με τον Σερμυλικό κόλπο, η Ελληνική Τορώνη με το (ομώνυμο) λιμάνι, το Ελληνικό Δίον, η Ελληνική Θυσσός, οι Ελληνικές Κλεωνές. Το Ελληνικό βουνό Άθως με τους Ακρόθωους, η Ελληνική Χαραδρούς, η Ελληνική Ολό φυξος, η Ελληνική Άκανθος, η Ελληνική Άλαπτα, η Ελληνική Αρέθουσα, η Ελληνική λίμνη Βολβή, η Ελληνική Απολλωνία. Υπάρχουν κι άλλες πολλές Μακεδονικές πόλεις μη παραθαλάσσιες αλλά και κοντά στους κόλπους. Επίσης με πλοίο, (υπάρχουν πόλεις) σε απόσταση δύο ημερών από τους κόλπους. Μετά από την Μακεδονία ο ποταμός Στρυμώνας θέτει τα όρια ανάμεσα σε Μακεδονία και Θράκη.

. Η Μακεδονία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ελλάδος, από Αλιάκμονα και Όλυμπο ως τον ποταμό Στρυμόνα και Νέστο. Πρωτοαναφέρεται από τον Όμηρο, αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής μαρτυρούν μία έντονη παρουσία, τουλάχιστον από το 5,000 πΧ . (Προϊστορία, Μέση Λίθινη Εποχή).

. Ο Ηρόδοτος αναφέρει (1, 56) ότι οι Μακεδόνες ήταν Δωριείς, που εκδιώχτηκαν από την Εστιαιότιδα Θεσσαλίας, και κατοίκησαν στους πρόποδες της Πίνδου. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα (Β.765, 848-849, Ζ.226, Π.287-289) αναφέρει τα Πελασγικά κι Ελληνικά φύλλα που κατοικούσαν στη Μακεδονία.

. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος αναφέρει τον Γενάρχη των Μακεδόνων (Μακεδών ή Μακεδνός) που ήτανε γιός του Δία και της Θυϊας, κόρης του Δευκαλίωνα ή γιός του Λυκάονος, βασιλιά της Αρκαδίας.

. ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

. Το οκτάκτινο αστέρι σύμφωνα με τους Πυθαγορείους συμβολίζει ΤΟ ΟΛΟΝ, ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΝ, ΤΟΝ ΜΥΗΜΕΝΟ, αλλά και ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ. Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιούσε το σύμβολο πλαισιωμένο από έναν ρόμβο, που συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, τα τέσσερα άκρα του ουρανού και υποδήλωνε την ιερή ένωση του Αλεξάνδρου με τις θεϊκές δυνάμεις .

. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Ιούλιος 356 – Ιούνιος 323 ΠΧ)

. Ο Αλέξανδρος ο Γ' ο Μέγας είναι αναμφισβήτητα μία ηρωϊκή μορφή που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία όλων των εποχών. Υπήρξε ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όχι μόνο της αρχαιότητας αλλά ίσως κι όλων των εποχών, Χρειάστηκε μόνο 11 χρόνια να κατακτήσει τον κόσμο, και συνεπώς το έργο του είναι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία. Θεμελίωσε τα ελληνιστικά βασίλεια της Ανατολής και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό και γλώσσα σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Λατρεύτηκε από τους λαούς που κατέκτησε. Είναι άξιο λόγου πως μέχρι σήμερα αν αναφερθεί το όνομα του σε έναν Άραβα, Πέρση ή Ινδό, θα τους δείτε να χαμογελάνε και να τον επαινούν ως σωτήρα και ηγέτη των λαών, όχι ως δυνάστη !

. Η ονομασία Αλέξανδρος είναι καθαρά ελληνική, προερχόμενη από το ρήμα "αλέξω" (εμποδίζω, προστατεύω, βοηθώ) και το ουσιαστικό "ανήρ". Συνεπώς σημαίνει "ο άνδρας που προστατεύει, που εμποδίζει, που βοηθά"

. Η απόδειξη της ελληνικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 324 πΧ. (ακολουθώντας τα αχνάρια του πατέρα του, που ήταν Ολυμπιονίκης και εξαίρετος ιππέας) Ως γνωστόν, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες, ελεύθερους πολίτες κι όχι σε βαρβάρους. Άρα, αν είχε γεννηθεί στα Σκόπια, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, ούτε το όνομα, ούτε η γλώσσα κι η θρησκεία θα ήταν ελληνική, μα ούτε και θα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

. Φίλιππος : "Παιδί μου, ζήτησε άλλο βασίλειο γιατί η Μακεδονία είναι πολύ μικρή για σένα"

. Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

. ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β Ο ΜΑΚΕΔΩΝ (359 Ή 383-336πΧ)

. Ήταν ο δημιουργός της Μακεδονικής υπεροχής και ακμής, και ο μόνος ενοποιητής του Ελλαδικού χώρου κατά την αρχαιότητα. Γιός του βασιλιά Αμύντα Γ' και της Ευρυδίκης, που θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους του Ηρακλή. Ο Βασιλιάς Φίλιππος ο Β είχε διακριθεί στους Ολυμπιακούς αγώνες, και όπως το όνομα του μαρτυρεί, εθεωρείτο εξαιρετικός ιππέας και δαμαστής των πιο γρήγορων αλόγων. Το ταλέντο του αυτό κληρονόμησε και ο Μέγας Αλέξανδρος!

. Ο Φίλιππος νυμφεύτηκε 7 συζύγους. (Τα ονόματα τους: Φίλα, Ευρυδίκη (Αυδάτα), Φιλίννα, Ολυμπιάς (Μυρτάλη), Νικησίπολις, Μήδα, Κλεοπάτρα). Οι γάμοι θεωρείται ότι έγιναν κυρίως για πολιτική σκοπιμότητα, για να ενώσει τα βασίλεια της Θράκης, Μακεδονίας και Θεσσαλίας. (Άλλη μια απόδειξη της ελληνικότητας τους!) Ο αρχαίος ιστορικός Θεόπομπος θεωρούσε τον Φίλιππο ως τον σπουδαιότερο άνδρα της Ευρώπης.

. ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (ή Μυρτάλη) 374-316 πΧ : Ήταν κόρη του βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, Νεοπτόλεμου Α', ο οποίος ήταν απόγονος του Αχιλλέα. Γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς, πανίσχυρη, παρορμητική, με έντονες μυστικιστικές κλίσεις, φιλόδοξη αλλά και ανυποχώρητη. Έμαθε τα ιερατικά μυστικά στο Μαντείο της Δωδώνης, το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια. Ήταν επίσης μυημένη από μικρή ηλικία στα Βακχικά Μυστήρια.[4]

. Ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου και γνώρισε τον πατέρα του Φίλιππο, επίσης μυημένο στα μυστήρια, και το 357 παντρεύτηκαν. Με τον Φίλιππο γέννησε τον Αλέξανδρο (356) και την Κλεοπάτρα. Ισχυρή γυναίκα, δεν δεχότανε την πολυγαμία του συζύγου της, η οποία όμως ήταν συνηθισμένη στους Μακεδόνες βασιλείς. Επενέβαινε δυναμικά στην πολιτική διοίκηση του άντρα της, αλλά και μετά τον θάνατο του, στην διοίκηση του γιού της Αλεξάνδρου, ο οποίος και της έτρεφε μεγάλη αδυναμία.

. ΕΥΡΥΔΙΚΗ η γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου

. Πριγκήπισσα Λυγκιστίδος, εγγονή Άρραβαίου,Θυγατήρ Σίρρα Λυγκηστή, Σύζυγος Αμύντα Γ΄,μήτηρ Φιλίππου Β΄.Συνέβαλλε εις την ανατροφή και παιδείαν του Μεγάλου Αλεξάνδρου ,κατείχε την εκτίμηση και σέβας του ,αλλα και την περίοπτη θέση στην βασιλική οικογένεια .Στην σημερινή Βεργίνα ανευρέθη ο τάφος και ο θρόνος της λαμπρής πριγκίπισσας.

. ΡΩΞΑΝΝΗ - Α' σύζυγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

. Κόρη του Οξυάρτη, ηγεμόνα της Βακτριανής. Η εξωτική ομορφιά της έκανε τον Μέγα Αλέξανδρο να την ερωτευτεί κεραυνοβόλα, και να την παντρευτεί το 327 πΧ. Λίγο μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, η Ρωξάννη γέννησε γιό, τον Αλέξανδρο. Αφού δολοφόνησε την δεύτερη σύζυγο του Αλεξάνδρου, Στατείρα, για να εξασφαλίσει την διαδοχή του γιού της στο υπερβασίλειο, ακολούθησε τον αντιβασιλιά Αντίπατρο στην Μακεδονία.Μετά τον θάνατο του Αντιπάτρου πήγε να ζήσει με την μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα. Αφού πέθανε και η Ολυμπιάδα, ο Κάσσανδρος την φυλάκισε και το 311 διέταξε την δολοφονία αυτής και του μικρού Αλεξάνδρου. Έτσι χάθηκε ο γιός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και άλλαξε η ροή της ελληνικής και παγκοσμίου ιστορίας !

. ΣΤΑΤΕΙΡΑ - Β' σύζυγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

. Πρωτότοκη κόρη του Δαρείου Γ' και της (συνώνυμης) Στάτειρας ή Αρσινόης ή Βαρσινόης. Ο Μέγας Αλέξανδρος την παντρεύτηκε το 324, αλλά η Ρωξάνη την δολοφόνησε αμέσως μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το 323 πΧ. Η ιστορία της ενέπνευσε την περίφημη όπερα του συνθέτη Πιέτρο Φραντςέσκο Καβάλλι στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα .

. ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ

. Ήταν το αγαπημένο και ατρόμητο άλογο του Μέγα Αλεξάνδρου. Η ονομασία του σημαίνει κεφαλή βοδιού (βους + κεφαλή). Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν 15 ετών, πήγε με τον πατέρα του να αγοράσουν άλογα στα Φάρσαλα. Ο Θεσσαλός Φιλόνικος τους τον προσέφερε στην τιμή των 13 ταλάντων. Το άλογο ήταν υπερήφανο, επιβλητικό αλλά και τόσο άγριο και μεγαλόσωμο, που κανείς δεν μπορούσε να το ιππεύσει. Ο Μέγας Αλέξανδρος το πλησίασε αργά με γλυκιά φωνή και χάδια, και απότομα έστρεψε το κεφάλι του αλόγου προς τον ήλιο για να θαμπωθεί. Τότε αμέσως το καβαλίκεψε ώσπου εξουθενωμένο το παρουσίασε στο ενθουσιασμένο πλήθος. Τότε ο Φίλιππος, συγκινημένος του είπε:

. "ώ παί, ζήτει σεαυτώ βασιλείαν ίσην, Μακεδονίαν γαρ σ' ου χωρεί"[5] ( "Παιδί μου, ζήτησε άλλο βασίλειο γιατί η Μακεδονία είναι πολύ μικρή για σένα")

. Ο Βουκεφάλας έσωσε τον Μέγα Αλέξανδρο από βέβαιο πνιγμό, γιατί τον παρέσυραν τα ρεύματα καθώς διέσχιζαν τον Γρανικό ποταμό. Δίκαια λοιπόν τον λάτρεψε και προς τιμήν του ίδρυσε την πόλη Βουκεφάλα.

. ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

. Ο Προφήτης Δανιήλ (Βίβλος, Δανιήλ - Εδάφια 8:1-8 RSV, 8:15-22 PSV, 11:2-4 RSV) προβλέπει την γέννηση και αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από το 530 πΧ, δηλαδή περίπου 200 χρόνια νωρίτερα!

. «Ο Βασιλιάς της Βαβυλώνος Μπελσάζαρ[6] ονειρεύτηκε ένα μεγάλο κριάρι που στο κεφάλι του είχε ένα μεγάλο κι ένα μικρό κέρατο. Ένα κριάρι τόσο δυνατό που νικούσε κάθε άλλο ζώο στο διάβα του. Μέχρι που ήρθε ένας Αιγόκερως από την Δύση, που είχε μόνον ένα κέρατο, και του επιτέθηκε με μανία, χωρίς να ακουμπάει στην γη! Ο Αιγόκερως σκότωσε το Κριάρι, κι άρχισε να γιγαντώνεται, μα αμέσως έσπασε το μοναδικό του κέρατο, και εμφανίστηκαν τέσσερα κέρατα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

. Κι έμελλε 200 χρόνια αργότερα, ο Μέγας Αλέξανδρος με τον Ελληνικό στρατό να κατακτήσει την Αίγυπτο και την Ασία. Πέθανε αμέσως μετά την γέννηση της αυτοκρατορίας του, και τον διαδέχθηκαν οι 4 στρατηγοί του, που χώρισαν την αυτοκρατορία σε τέσσερα βασίλεια!

. Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

. Ήτον από τον θεόν ορισμός και ήτον φρόνιμος και έμορφος και είχεν χέριν καλό να φιλοδορή και να στέκη εις τον λόγον του, να μηδέν σφάλη τους όρκους του... Είχε από άνωθεν πρόνοιαν, χάριν μεγάλη[7].

. Ήταν προορισμένος από τον Θεό και ήταν φρόνιμος και όμορφος. Ήταν γενναιόδωρος και κρατούσε τον λόγο της τιμής του, δεν πατούσε τους όρκους του. Είχε από ψηλά Θεία Πρόνοια, Θεία Χάρη

. Η Ολυμπιάδα δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει και ο Φίλιππος φεύγοντας για ταξίδι την προειδοποίησε πως αν ήταν στείρα θα την άφηνε. Εκείνη επισκεύτηκε τον Νεκτεναβόν (Μάντη, Αστρονόμο και Γιατρό) εξ Αιγύπτου, ο οποίος με λεκανομαντεία της φανέρωσε πως με την βοήθεια του Άμμωνος και του Φιλογένη και του Ερκούλιου (Ηρακλή), θα γένναγε τον Μέγα Βασιλέα.

. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως κατά την σύλληψη του Αλεξάνδρου, η μητέρα του ένοιωσε πως έπεσε κεραυνός στην κοιλιά της, κι άκουγε βροντές. Από την πληγή έβγαινε φωτιά και σκορπιζοταν σε φλόγες. Ο Φίλιππος μετά τον γάμο του ονειρεύθη πως έθετε στην κοιλιά της γυναίκας του μια σφραγίδα που απεικόνιζε λιοντάρι. Ο Μάγος Αρίστανδρος ο Τελμησσεύς ερμήνευσε το όνειρο, λέγοντας πως η Ολυμπιαδα θα γεννούσε γιό ανδρείο και λεοντόκαρδο.

. Την ημέρα της γέννησης του Αλεξάνδρου, κάηκε ο ναός της Θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσσο, που ήταν ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, και το βασιλικό άλογο της Μακεδονίας ήρθε πρώτο στους Ολυμπιακούς Αγώνες ! Επίσης, ο πατέρας του Φίλιππος Β' κυρίεψε την Ποτίδαια, ενώ ο στρατηγός Παρμενίων νίκησε τους Ιλλυριούς σε άλλη εκστρατεία! Αυτά τα γεγονότα θεωρήθηκαν καλότυχοι οιωνοί, πως το νεογέννητο αγόρι θα δοξάσει την Ελλάδα και θα γίνει περίφημος βασιλιάς!

. Λίγο μετά την γέννηση του Αλεξάνδρου, η Ολυμπιάς τον πήγε στο ιερό του Δαφνίωνος Απόλλωνος. Το ίδιο βράδι, ο Φιλιππος ονειρεύτηκε τον Θεό Άμμωνα να κρατάει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο Αλέξανδρο, και να του λέει πως ο γιός του θα γενεί βασιλιάς όλου του κόσμου[8].

. [.....προσεχώς θα προστίθονται...νέα κείμενα με ..την συμβολή του συνδιαχειριστή lefterisgo ]

. Το όραμα του Αλεξάνδρου ήταν να εδραιώσει αρμονικά το υπερβασίλειο του, στο οποίο θα κυριαρχούσε η Ελληνική γλώσσα, μα θα υπήρχε αρμονική συνύπαρξη λαών, θρησκειών, ηθών και εθίμων.

. ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ - ΑΔΕΛΦΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (357-324 πΧ)

. Στενός φίλος και Στρατηγός του Μέγα Αλεξάνδρου. Γιός του Μακεδόνα Αριστοκράτη Αμύντορα, μαθητής του Αριστοτέλη (όπως άλλωστε ήταν κι ο Μέγας Αλέξανδρος). Οι δύο νέοι συνδέθηκαν με αδελφική αγάπη - ο Μέγας Αλέξανδρος αποκαλούσε τον Ηφαιστίωνα ισάδελφο.

. Ο Γκλότς (Ελληνική Ιστορία IV, σελ. 192), αναφέρει ότι κατά απόφαση της Αμφικτυονίας των Δελφών στους Πυθικούς Αγώνες, ο Ποιητής Φιλόδαμος τον υμνούσε ως Νέο Διόνυσο.

. Η ισχυρή προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν μόνον κληρονομική, αλλά και διαμορφώθηκε από την επιρροή του Μακεδονικού κόσμου. Την κλασσική εποχή στη Μακεδονία υπήρχε ο θεσμός της κληρονομικής Βασιλείας, την οποία όμως χαρακτήριζε η αυτονομία, η ελευθερία αλλά και η αυτάρκεια κράτους και πολιτών. Οι Μακεδόνες μέχρι σήμερα χαρακτηρίζονται για περηφάνεια κι ανεξαρτησία. (Ας θυμηθούμε την Περίφημη Κλεοπάτρα, βασίλισσα της Αιγυπτου, απόγονο του Μέγα Αλεξάνδρου από την Δυναστεία των Πτολεμαίων).

. Ο πρώτος δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Λυσίμαχος, από νωρίς τον μύησε στα κατορθώματα των μυθικών ηρώων. Πρότυπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τα παιδικά του χρόνια ως το τέλος, ήτανε ο Αχιλλέας, ο ήρωας του Τρωικού πολέμου. Ο Λεωνίδας, ένας αυστηρός Ηπειρώτης συγγενής της Ολυμπιάδας, τον δίδαξε Σπαρτιατικές μεθόδους αγωγής.

. Ο Φίλιππος θέλησε να διδάξει τον γιό του ο σπουδαιότερος φιλόσοφος όλων των εποχών, ο Αριστοτέλης. Ο φιλόσοφος τότε ζούσε στην Μυτιλήνη αφού ο Φίλιππος είχε καταστρέψει την γενέτειρα του, τα Στάγειρα Χαλκιδικής. Μήνυσε λοιπόν στον Φίλιππο πως δεν επιθυμεί να διδάξει στον γιό εκείνου που κατέστρεψε την πατρίδα του. Τότε ο Φίλιππος ξανάχτισε τα Στάγειρα, κι επέτρεψε στους κατοίκους να επιστρέψουν. Μάλιστα έχτισε μία σχολή στην Μίεζα, στο Ιερό Άλσος των Νυμφών, όπου ο Αριστοτέλης ανέλαβε την διαπαιδαγώγηση του Αλεξάνδρου και άλλων παιδιών, γόνων επιφανών ανδρών της εποχής. Επί 3 έτη δίδαξε στον Αλέξανδρο ηθική, φιλοσοφία, διαλεκτική, ρητορική, μεταφυσική, οικονομία, πολιτική, φυσική (θετικές επιστήμες), ιατρική και γεωγραφία. Όταν τελείωσαν τα μαθήματα, ο Αριστοτέλης χάρισε στον Αλέξανδρο έναν χειρόγραφο πάπυρο με την Ιλιάδα, τον οποίον ο Αλέξανδρος δεν αποχωρίστηκε όσο ζούσε. Έλεγε μάλιστα συχνά ότι "στον πατέρα μου οφείλω το ζείν, αλλά στον δάσκαλο μου το ευ ζήν!".

. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ο απέραντος θαυμασμός που έτρεφε ο Αλέξανδρος για τον Κυνικό Φιλόσοφο Διογένη. Όταν ο Αλέξανδρος πήγε στην Αθήνα, επισκεύτηκε τον Διογένη, ο οποίος ζούσε σε ένα πυθάρι.

. Γεμάτος θαυμασμό για την ζωή και το έργο του "ανορθόδοξου" φιλοσόφου, ο Αλέξανδρος τον ρώτησε τι μπορεί να κάνει για να τον βοηθήσει. Ο Διογένης του αποκρίθηκε "Κάνε πιο πέρα γιατί μου κρύβεις τον ήλιο". Τέτοιος ήταν ο θαυμασμός του μεγάλου Αλεξάνδρου προς τον κυνικό φιλόσοφο, που συχνά έλεγε "Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήθελα να είμαι ο Διογένης".[9]

. 336 πΧ: Δολοφονείται ο πατέρας του Αλεξάνδρου, Φίλιππος. Ο λαός θεώρησε πως δύο πλευρές είχαν κίνητρο και όφελος από τον θάνατο του Φιλίππου: Οι μακραίωνοι εχθροί των Ελλήνων Πέρσες, ή η σύζυγος του Φιλίππου, Ολυμπιάδα.

. Αν και δεν αμφισβητήθηκαν τα δικαιώματα του Αλεξάνδρου ως διάδοχος του θρόνου, πολλά εμπόδια υψώθηκαν στον δρόμο του. Ο Πλούταρχος αναφέρει (Αλέξανδρος 11) ότι "ο Αλέξανδρος σε ηλικία 20 ετών εκτός από την βασιλεία, κληρονόμησε και μεγάλους φθόνους, φοβερά μίση και κινδύνους, από πολλές πλευρές". Οι Έλληνες ανανεώνουν το συμφωνητικό που είχαν με τον Φίλιππο το 338 πΧ, και αναγνωρίζουν τον Αλέξανδρο ως αρχηγό της εκστρατείας των Ελλήνων εναντίον των Περσών. Ο Αλέξανδρος ανακηρύσσεται "Αυτοκράτορας των Ελλήνων" και οργανώνει εκστρατεία κατά των Περσών ώστε να απελευθερώσει τις Ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας από τον Περσικό ζυγό.

. Άνοιξη 334 πΧ: Η έναρξη της μεγάλης ιστορικής εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε την άνοιξη του 334 πΧ, με τον ελληνικό συμμαχικό στρατό (πλήν των Λακεδαιμονίων), αλλά και αυτόνομα φύλα Παιόνων[10], Αγριάνων[11], Τριβαλλών[12], Ιλλυριών[13]: 43,000 πεζοί, 5,500 ιππείς, 186 πολεμικά και μεταγωγικά πλοία, και πλήρωμα 36,000 άνδρες. Η περίφημη Μακεδονική φάλαγγα αποτελείτο από 9,000 Σαρισσοφόρους και 300 υπασπιστές.

. Καλοκαίρι 334 πΧ: Η μάχη στον Γρανικό ποταμό. Οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες. Προς τιμή των 25 εταίρων πεσόντων, έδωσε εντολή στον σπουδαίο γλύπτη Λύσιππο να ανεγείρει 25 χάλκινους ανδριάντες στο Δίον, την ιερή Μακεδονική πόλη. Επίσης προς τιμή των Αθηναίων που προσέφεραν τον περίφημο στόλο τους στην εκστρατεία, αφιέρωσε 300 Περσικές πανοπλίες στην Ακρόπολη, με την επιγραφή

. "Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των Βαρβάρων[14] των την Ασίαν κατοικούντων»

. (μετάφραση: Ο Αλέξανδρος, γιός του Φιλίππου με όλους τους Έλληνες εκτός των Λακεδαιμονίων (νίκησαν) τους βαρβάρους που κατοικούν στην Ασία).

. 333 πΧ: Καταλαμβάνοντας τα Μικρασιατικά παράλια, ο Μέγας Αλέξανδρος βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Πέρση βασιλιά Δαρείο στην πεδιάδα της Ισσού. Ο Μέγας Αλέξανδρος κατατρόπωσε τον στρατό των Περσών, και ο ίδιος ο Δαρείος τράπηκε σε φυγή.

. Φωτο : ψηφιδωτό της Πομπηϊας που φιλοτέχνησε ο Φιλόξενος ο Ερετριεύς. Εκτίθεται στο Μουσείο της Νάπολι, Ιταλία

. Ο Αρριανός αναφέρει πως ο Αλέξανδρος συμπεριφέρθηκε βασιλικά στην μητέρα, την γυναίκα και τα παιδιά του Δαρρείου. [16]

. 332 πΧ: Οι Έλληνες κατέκτησαν την Φοινίκη, την Τύρο και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους φτάσανε στην Αίγυπτο. Ο Μέγας Αλέξανδρος προσέφερε θυσίες στους Αιγύπτιους θεούς, σεβάστηκε την θρησκεία, τους Ιερείς, τα ήθη κι έθιμα. Απάλλαξε τον λαό από την δυσβάσταχτη Περσικη φορολογία. Γι αυτούς τους λόγους λατρεύτηκε και του δόθηκαν βασιλικοί τίτλοι, κι ονομάστηκε Φαραώ[17]

. 331 πΧ Έχτισε την πόλη της Αλεξάνδρειας. Επισκεπτόμενος το μαντείο του Άμμωνα - Δία στην όαση Σίβα, οι ιερείς τον ονόμασαν γιό του Θεού. Αυτό επιβεβαιώνει τον χρησμό που δόθηκε στους γονείς του, ότι δηλαδή η "σύλληψη" του Αλεξάνδρου έγινε με θεϊκή παρέμβαση.

. Την ίδια χρονιά, σύμφωνα με μαρτυρίες του Αριανού, ο Αλέξανδρος έκανε ανακατάληψη των νησιών του Αιγαίου από τους Πέρσες. Το καλοκαίρι συγκέντρωσε από την νέα, μεγάλη αυτοκρατορία του 40,000 ιππείς, 1,000,000 πεζούς, 200 δρεπανηφόρα άρματα και 15 ελέφαντες. Τον Οκτώβριο έγινε η περίφημη μάχη στα Γαυγάμηλα, όπου με στρατιωτική ιδιοφυϊα ο Μέγας Αλέξανδρος υπερίσχυσε επί της πολύ μεγαλύτερης Περσικής στρατιάς. Ο Πέρσης βασιλιάς τράπηκε σε φυγή και ο στρατός ανακήρυξε τον Αλέξανδρο "Βασιλιά της Ασίας".

. Ο Βαβυλώνιος σατράπης παρέδωσε την πόλη με τους θησαυρούς. Ο Μέγας Αλέξανδρος σεβάστηκε την τοπική θρησκεία, τα ήθη και έθιμα, κι ο λαός ομόφωνα τον ονόμασε "Βασιλέα Βαβυλώνος".

. 331 πΧ: Ο Διόδωρος Σικελός αναφέρει πως μετά την μάχη της Ισσού οι δύο φίλοι επισκεύτηκαν την Σισύγαμβρι, την μητέρα του Πέρση βασιλιά Δαρείου. Όταν εκείνη είδε τον Ηφαιστίωνα, τον πέρασε για τον Έλληνα βασιλιά, γιατί ήταν πολύ όμορφος, με επιβλητικό Παράστημα. Όταν εκείνη κατάλαβε το λάθος της, ζήτησε συγνώμη από τον Μέγα Αλέξανδρο. Εκείνος την καθησύχασε λέγοντας της "κι εκείνος Αλέξανδρος είναι".

. 330 πΧ: Στα Σούσα, την πρωτεύουσα του Περσικού κράτους, ο Μέγας Αλέξανδρος βρήκε ελληνικούς θησαυρούς λεηλατημένους από τον Περσικό στρατό κατά τις επιδρομές τους στην Ελλάδα, τους οποίους και επέστρεψε στην πατρίδα.

. Στην Περσέπολη, 4,000 φρικτά ακρωτηριασμένοι αιχμάλωτοι των περσών (ανάμεσα τους 800 Έλληνες), προϋπαντούν τον Ελληνικό στρατό. Ο Μέγας Αλέξανδρος φρόντισε να τους δοθεί ιατρική φροντίδα. Φθάνοντας στις Πασαργάδες, ο Μέγας Αλέξανδρος επισκεύτηκε τον τάφο του βασιλιά Κύρου, τον οποίον θαύμαζε. Διέταξε να τον ανακαινίσουν και να τον διακοσμήσουν με τοιχογραφίες. Καθώς ο στρατός του είχε εξουθενωθεί, στην πόλη Εκβάτανα μοίρασε στους στρατιώτες πλούσια λάφυρα από τις εκστρατίες τους. Οι Έλληνες σύμμαχοι και όσοι μισθοφόροι επιθυμούσαν, γύρισαν πίσω στην Ελλάδα. Με επίλεκτο στρατό ο Αλέξανδρος θέλησε να βρεί και να σκοτώσει τον Δαρρείο, ώστε να εδρεώσει την εξουσία του στην Ασία.

. 330 πΧ: Το καλοκαίρι του 330 πΧ ο Δαρρείος βρέθηκε νεκρός. Ο Μέγας Αλέξανδρος τα 3 επόμενα χρόνια (329-327 πΧ) προσπάθησε να εξουδετερώσει τους εχθρούς του ώστε να διατηρήσει την νέα, μεγάλη αυτοκρατορία του. Μετά την αποκάλυψη συνομωσίας εναντίον του Αλεξάνδρου, διεπιστώθη ότι τα στενότερα στελέχη του δεν ήταν της απολύτου εμπιστοσύνης. Ο Αλέξανδρος διαίρεσε το ιππικό σε δύο ιππαρχίες τις οποίες ηγήθηκε ο αδελφικός του φίλος Ηφαιστίων, και ο Κλείτος.

. 329 πΧ: Την άνοιξη ο στρατός του Αλεξάνδρου φθάνει στην χιονισμένη Καμπούλ (σημερινό Αφγανιστάν), και την καταλαμβάνει χωρίς αντίσταση. Στην βόρεια Καμπούλ έχτισε την Αλεξάνδρεια του Καυκάσου (Χοπιανή πόλη, κοντά στο Σαρικάρ)

. 327 πΧ Ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τον Βήσο (Αρταξέρξη), και τον έτρεψε σε φυγή, παρά τις αρκετά δύσκολες συνθήκες και τον εξαντλημένο στρατό του. Έτσι οι Έλληνες κατέλαβαν την Άορνο (σημερινό Τας Κουργκάν) και τα Βάκτρα-Ζαρίασπα (σημερινό Μπάλκ). Επί δύο χρόνια, με υπεράνθρωπες προσπάθειες ο Αλέξανδρος προσπάθησε να εδραιώσει την ισχύ του στα νέα εδάφη. Ενώ κινδύνευε από τον Βήσο και τους οπαδούς του, την κρίσιμη στιγμή ο Πτολεμαίος Α' ο Λάγου (Μακεδονική Δυναστεία των Πτολεμαίων, συγγενής του Μεγάλου Αλεξάνδρου) συνέλαβε τον Βήσο.

. Το όραμα του Αλεξάνδρου ήταν να εδραιώσει αρμονικά το υπερβασίλειο του, στο οποίο θα κυριαρχούσε η Ελληνική γλώσσα, μα θα υπήρχε αρμονική συνύπαρξη λαών, θρησκειών, ηθών και εθίμων. Στην προσπάθεια του αυτή, ντυνόταν με ένδυση Πέρση αυτοκράτορα, και παντρεύτηκε την Ρωξάνη (Α' σύζυγος), κόρη του Πέρση ηγεμόνα Ιαξάρτη. Ο γάμος έγινε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Όμως, η ένωση του Αλεξάνδρου με μία εκ των "Βαρβάρων", επικρίθηκε από τους Έλληνες, οι οποίοι είχαν αυστηρούς κανόνες : Γάμοι κατά την αρχαιότητα γίνονταν μόνον ανάμεσα σε πολίτες της ίδιας περιοχής και φυλής, για να ενδυναμώνεται το "κύταρο", δηλαδή να διατηρούνται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κάθε φυλής. Ήταν απαγορευμένος ο γάμος ανάμεσα σε πολίτες διαφορετικών ελληνικών φύλων: Αν σκεφτούμε πως υπήρχαν αντιρρήσεις ως και στον γάμο του Περικλή (Ίων εξ Αθηνών) με την Ασπασία εκ Μιλήτου (Ιωνίς εκ Μικράς Ασίας), πόσο μάλλον απαγορευμένος και αταίριαστος εθεωρήθη ο γάμος του Αλεξάνδρου με μία μη-Ελληνίδα.

. 327 πΧ Οργανώθηκε η εκστρατεία στις Ινδίες, γιά να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του μεγάλου Αλεξάνδρου να δημιουργήσει ένα οικουμενικό κράτος. Επί ένα χρόνο πολέμησαν σθεναρά με τους πανίσχυρους Ινδούς πολεμιστές, οι οποίοι εφήρμοζαν εξαιρετικές πολεμικές τεχνικές, και χρησιμοποιούσαν ελέφαντες στην επίθεσή τους.

. Στις Ινδίες ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Έλληνες επιστήμονες που τον ακολουθούσαν σε όλη την εκστρατεία, εξεπλάγησαν με την εξωτική χλωρίδα και πανίδα, τα όμορφα φυσικά τοπία, αλλά και του γιόγκι της εποχής, που ονόμασαν "Γυμνοσοφιστές". Ένας εξ αυτών μάλιστα, ο Σφίνης ή Κάλανος, τους ακολούθησε !

. Τον Καλανό έπεισε ο Ταξίλης να ακολουθήσει τον Αλέξανδρο. Στην Ινδική ονομαζόταν Σφινης, αλλά Καλανός ονομάστηκε από τους Έλληνες. Τον μέντοι Καλανόν έπεισεν ο Ταξίλης ελθείν προς Αλέξανδρον.... Εκαλείτο δε Σφίνης. Καλανός υπό των Ελλήνων ωνομάσθη. Πλουτάρχου "Αλέξανδρος", w. 47, chapter 65, section 5.

. Το νέο υπερβασίλειο συνεχώς μεγάλωνε. Κυρίευσαν τις περιοχές γύρω από την Πενταποταμία (σημερινό Πεντζάμπ) και Νίκαια (σημερινό Τζαλαλπούρ). Στον Υδάσπη ποταμό ο Αλέξανδρος ίδρυσε την πόλη Βουκεφάλα, προς τιμή του αγαπημένου αλόγου του που πέθανε από εξάντληση και γηρατειά. Πέρασαν από τους ποταμούς Ακεσίνη, Υδραώτη, την Πόλη Σάγγαλα, τον ποταμό Ύφαση (σημερινό Μπίας) και το Γκουρντασπούρ. Η επιστροφή έγινε με πλοία, υπό την αρχηγία του ναυάρχου Νεάρχου. Από τον ποταμό Υδάσπη πλεύσανε στο δέλτα του Ινδού ποταμού, και κατακτούσαν τις γύρω πόλεις. Φτάσαν στον Ινδικό Ωκεανό και την Ερυθρά θάλασσα. Ο στρατός πέρασε την έρημο της Γεδρωσίας, την Καρμανία, την Περσίδα, την Σουσιανή και τον περσικό Κόλπο.

. Υπό την επιτήρηση του έμπιστο φίλου του, Ναυαρχου Νέαρχου, φτιάχθηκαν εγκαταστάσεις και τεράστιες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις σε νέα λιμάνια από τις Ινδίες ως τον Περσικό Κόλπο. Έτσι ενδυναμώθηκε το διαθαλάσσιο εμπόριο από τις Ινδίες και τον Περσικό κόλπο ως και την Μεσόγειο, γιατί παλαιότερα το εμπόριο ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές γίνονταν διά ξηράς, με υψηλό κόστος και πολλές δυσκολίες.

. 324 πΧ: Στα Σούσα ο Αλέξανδρος και ο Ηφαιστίων παντρεύτηκαν τις 2 κόρες του Πέρση βασιλιά Δαρείου. Ο Αλέξανδρος την μεγαλύτερη Στάτειρα (Β' συζυγός του μετά την Ρωξάνη), και ο Ηφαιστείων την νεότερη, την Δρυπέτη. Ο Ηφαιστίων ονομάστηκε χιλίαρχος κι αναδείχτκε δεύτερος στην εξουσία μετά τον Μέγα Αλέξανδρο.

. Μετά τα Σούσα, η Ελληνική στρατιά πήγε στα Εκβάτανα, όπου το φθινόπωρο έγιναν οι εορτασμοί των Διονυσίων. Ο Ηφαιστίων αρρώστησε μετά από τους εορτασμούς και σε λίγες μέρες πέθανε. Ο Αριανός αναφέρει πως ο Μέγας Αλέξανδρος από την θλίψη του Δεν έφαγε ούτε ήπιε για 3 μέρες. Το Αιγυπτιακό Μαντείο του Άμμωνος Ρα έδωσε χρησμό ότι ο Ηφαιστίων έπρεπε να τιμηθεί ως ήρως, και να γίνονται εορτασμοί και θυσίες προς τιμήν του. Ο Διόδωρος Σικελός αναφέρει πως ανεγέρθη περίφημο μνημείο προς τιμήν του το οποίο κόστισε το υπέρογκο ποσόν των 10,000 ταλάντων.

. 323 πΧ Ο στρατός έφτασε στην Βαβυλώνα, και ο Μέγας Αλέξανδρος αψήφισε τον χρησμό που τον προειδοποιούσε πως θα τον έβρισκε μεγάλο κακό αν έμπαινε στην πόλη. Ο χρησμός επαληθεύτηκε καθώς ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε, μετά από 11 ημέρες υψηλού πυρετού. (Ο θάνατος προήλθε από ελονοσία, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, και όχι από δηλητηρίαση όπως υποστηρίζουν κάποιοι ιστορικοί).

. Τέσσερις ημέρες πρίν τον θάνατο του, οι στρατιώτες τον αποχαιρέτησαν ένας-ένας, φανερά συγκινημένοι. Η μητέρα του Πέρση βασιλιά Δαρείου, την οποία ο Μέγας Αλέξανδρος είχε υπό την προστασία του, πέθανε 5 μέρες μετά τον θάνατό του, αφού δεν έφαγε ούτε ήπιε από την αβάσταχτη λύπη της. Αυτό είναι ένα δείγμα της λατρείας που είχαν οι ηττημένοι "βάρβαροι" προς τον Αλέξανδρο.

. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, την διαδοχή της αυτοκρατορίας ανέλαβαν οι Μακεδονικές δυναστείες, χωρίζοντας το κράτος σε τρία βασίλεια :

. Οι Αντιγονίδες βασίλεψαν στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένης και της Μακεδονίας), οι Σελευκίδες κυριάρχησαν στο πολυεθνικό βασίλειο της Ασίας που ο Αλέξανδρος πήρε από τους Πέρσες, και οι Πτολεμαίοι κυρίευσαν στο ευρύτερο Αιγυπτιακό βασίλειο, που περιλάμβανε την Παλαιστίνη /Ιουδαία, και την Φοινίκη.

. Ο Πτολεμαίος ΙΙ ο Φιλάδελφος μετέφερε την σορό του Μέγα Αλεξάνδρου με ολόχρυση άμαξα, που έσερναν 100 άλογα, από την Βαβυλώνα ως το Ιερό του Άμμωνα Δία (έρημος Σίουα) όπου ο Μέγας βασιλιάς επιθυμούσε να ταφεί.

. Η ταφή έγινε σε περίφημο Μαυσωλείο που ονομάστηκε «Σήμα». Την περιοχή «Σήμα» αναφέρουν πολλοί και αξιόπιστοι συγγραφείς, όπως ο Αχιλλέας Τάτιος (300 μΧ), ο Ζηνόβιος (200μΧ) ο οποίος μάλιστα αναφέρει πως το Μαυσωλείο κτίστηκε στο μέσον της Αρχαίας Αλεξάνδρειας, ο Στράβων (100 πΧ), ο Λουκιανός (200 μΧ) ο Σουεντόνιος (200 μΧ) κι ο Ψευδο-Καλλισθένης (3.34).

. Το Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης Κάποιοι ιστορικοί θεωρούν πως το "Σήμα" βρίσκεται στην Αλέξάνδρεια, ενώ οι ανακαλύψεις ενός επιβλητικού Τάφου στην όαση Σίουα της Νιτρίας από την Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή, δίνει αποδείξεις για τον τόπο Ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση από το πρακτορείο Ρόϊτερ (Φεβρουάριος 1995), τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Πτολεμαίος Ι μετέφερε το μουμιοποιημένο λείψανο του Αλεξάνδρου στο Αλ-Μαράκι, και αργότερα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός έκανε προσφορές στον «Ένα και μοναδικό Αλέξανδρο». Στο Αλ-Μαράκι βρέθηκαν Μακεδονικά σύμβολα από την εποχή του Αλεξάνδρου.

. Οι αναθηματικές επιγραφές που αποθεώνουν τον Αλέξανδρο, και τα άλλα ευρήματα που αναμφίβολα ανήκουν στην Μακεδονική Δυναστεία είναι πράγματι αξιόλογες και θα έπρεπε να ανακοινωθούν στο πλατύ κοινό από τα μέσα ενημέρωσης.

. Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου επισκεύτηκαν πολλές και αξιόλογες προσωπικότητας της αρχαιότητας. Το σώμα του Αλεξάνδρου μουμιοποιήθηκε και τοποθετήθηκε σε χρυσή σαρκοφάγο από του Πτολεμαίους. Ο Στράβων αναφέρει την μεταγενέστερη αντικατάσταση της χρυσής σαρκοφάγου από μια γυάλινη, (Στράβων 17. C 794), ο οποίος επισκεύτηκε τον τάφο τον 1ο αιώνα μΧ.

. Ο Διόδωρος ο Σικελός (18.26.3; 28.2-4) επισκεύτηκε την Αλεξάνδρεια και τον τάφο το 60 μΧ και μας δίνει εξαιρετική περιγραφή του τάφου.

. Ανάμεσα στους επιφανείς επισκέπτες του τάφου του Μέγα Αλεξάνδρου ήταν:

. 1. Ο Iούλιος Καίσαρας το 45 πΧ, σύμφωνα με μαρτυρίες του Σουετόνιου και του Λουκιανού[18]

. 2. Ο Αύγουστος μετά την νίκη του κατά του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στο Άκτιο το 31 πΧ, και την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας το 30 πΧ, προσέφερε ένα στεφάνι στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν οι οδηγοί του προσφέρθηκαν να τον πάνε και στους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε "Ήρθα να δώ έναν Βασιλιά, και όχι νεκρούς[19]".

. 3. Ο Καλιγούλας, επισκεύτηκε το "Σήμα" και… έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου ![20]

. 4. Ο Καρακάλλας (300 μΧ) θεωρούσε τον εαυτό του μετεμψύχωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και ήταν ο τελευταίος επιφανής για την επίσκεψη του οποίου στο "Σήμα" έχουμε γραπτές μαρτυρίες[21].

. Την Πρώτη Χριστιανική περίοδο οι άνθρωποι γνώριζαν την τοποθεσία του Τάφου, όπως ομολογεί η απεικόνιση του Αββά Σισόη (4 αι. μΧ) [22] εμπρός από τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και μαρτυρίες άλλων ασκητών της ερήμου, ο Ιστοριογράφος Προκόπιος (6 αι μΧ) [23]. Μία επίσης σημανική μαρτυρία είναι του Δωρόθεου, Επισκόπου Τύρου (5 αι. μΧ), ο οποίος στο "Περί Κτισμάτων" σύγγραμμα του, εκτός από τα οικοδομικά έργα του Ιουστινιανού, αναφέρει ιερά αφιερωμένα στον Άμμωνα και Αλέξανδρο[24]!

. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

. Η Αυτοκρατορία του Μέγα Αλεξάνδρου

. Ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε να ιδρύσει μία αυτοκρατορία με κοινή γλώσσα, κοινή παιδεία και κοινό πολιτισμό. Το τίμημα που πλήρωσε η Ελλάδα για αυτό το υπερ-βασιλείο, θεωρείται πως ήταν η εισβολή των Ρωμαίων στην Ελλάδα, καθώς οι Έλληνες είχαν στρέψει την προσοχή τους και είχαν ξοδέψει τις υλικές τους δυνάμεις στο νεοσύστατο κράτος του Αλεξάνδρου στην Ανατολή.

. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Μακεδών, μιλούσε Ελληνικά, είχε ελληνικό όνομα. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η συμμετοχή στους οποίους επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες και όχι σε Βαρβάρους. Ο Μέγας Αλέξανδρος όπως όλοι οι Έλληνες κατά την αρχαιότητα, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΕ, όπως λανθασμένα γράφουν κάποια σχολικά βιβλία, κι έχουν φιλοτεχνήσει σχετική απεικόνιση! Αντιθέτως, μετά τον θρίαμβο του επί των Περσών, και επηρεασμένος από τον Περσικό τρόπο βασιλείας, ζητούσε από τους στρατιώτες και υπηκόους του να τον προσκυνούν (κάτι το οποίο δεν άρεσε καθόλου στους Έλληνες στρατιώτες του)!!!

. Πήγε στις εκστρατείες του με επιστήμονες και καλλιτέχνες, και οι γραφείς του κατέγραφαν επιστημονικές, καλλιτεχνικές, αστρονομικές / γεωγραφικές και άλλες παρατηρήσεις σε όσα μέρη επισκέφτηκαν. Λατρεύτηκε τόσο από τους λαούς που κατέκτησε, ώστε πολλοί υπερηφανεύονται πως είναι απόγονοι του ή ότι ο Αλέξανδρος ασπάστηκε την θρησκεία τους :

. Οι Βυζαντινοί και οι Αιθίοπες τον θεωρούσαν Χριστιανό Αυτοκράτορα. Ο Μωάμεθ τον θεωρεί προφήτη του Ισλάμ, μαζί με τον Ιησού και τον Μωϋσή. Μάλιστα τον αποκαλεί Δούλ-καρνέϊν (Δικέρατο, όπως οι Αιγύπτιοι τον θεωρούσαν γιό του Άμμωνος και τον απεικόνιζαν με δύο κέρατα).

. Οι Αιγύπτιοι τον αποκαλούν Ισκαντάρ, και τον λατρεύουν ως υπερασπιστή της πατρίδας και της θρησκείας τους.

. Οι βασιλιάδες της Σενεγάλης όπως και οι φύλαρχοι του Αφγανιστάν αυτοαποκαλούνται απόγονοι του Ισκαντάρ.

. Η Μογγολία και το Τουρκεστάν θεωρούν τον Ισκεντέρ-Μπέη εθνικό ήρωα.

. Ο δυτικός κόσμος τον θεωρεί περίφημο ηγεμόνα και ανώτερο του Ναπολέοντα, του Καρλομάγνου και του Κολόμβου

. Οι Ινδοί και λοιποί Ασιάτες τον θεωρούν ημίθεο ή προφήτη.

. Στο Πέλεμβαγ της Σουμάτρας οι κάτοικοι λατρεύουν τον "τάφο" του και προσφέρουν θυσίες.

. Λατρεύτηκε τόσο από τους Έλληνες, ώστε η λαϊκή μας παράδοση μέχρι σήμερα, 2,300 χρόνια μετά τον θάνατο του, θέλει την αδελφή του, την Γοργόνα, να ρωτάει τους ναυτικούς: «Ζεί ο Βασιλιάς Αλέξανδρος?» Και οι ναυτικοί μας για να μην την κακοκαρδίσουνε της αποκρίνονται : «Ζεί και βασιλεύει, και τον κόσμο κυριεύει !»

. "ΤΙ ΚΑΙΡΟΙ, ΤΙ ΗΘΗ ! " – Κικέρων

"Τρισδιάστατη απεικόνισις του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Εσωτερικό διαδρόμου με
το ιερό πύρ (Τελεστήριον)

"

. Μετά από την μαγευτική αυτή ξενάγηση στην Ελληνική Ιστορία που γράφηκε με χρυσά γράμματα, ας επιστρέψουμε στο σήμερα.

. Εν έτη 2004 το κράτος των Σκοπίων αυτοαποκαλείται "Μακεδονία" με τις ευλογίες της Αμερικής, διεκδικώντας έτσι την ιστορία της Μακεδονίας αλλά και την γενέτειρα του Μέγα Στρατηλάτη. Επίσης, μία Χολιγουντιανή υπερπαραγωγή με τον τίτλο "Αλέξανδρος" ....ξαναγράφει την ιστορία με ... ρόζ γράμματα ! Ο σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν χάριν... ποιητικής αδείας, δείχνει σκηνές με ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις όχι μόνο με τον Αδελφικό του φίλο Ηφαιστίωνα, αλλά και τον Πέρση ευνούχο Μπαγκόα ! Για χάρη του κέρδους και ... του τρίτου φύλου (!) φτιάχτηκε μια ταινία που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ, αλλά χρησιμοποιεί τους Έλληνες ήρωες που -δυστυχώς ή ευτυχώς- πάντα πουλάνε !

. Και ιδού η αλήθεια, διά στόματος του Robin Lane Fox [25] (Ιστορικός Σύμβουλος της ταινίας "Αλέξανδρος", και καθηγητής του νέου Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) :

. «Η ταινία "Αλέξανδρος" δεν είναι ιστορικό ντοκιμαντέρ, απλώς χρησιμοποιεί κάποιες ιστορικές αναφορές. Οι κριτικοί που εντοπίζουν ιστορικά λάθη, απευθύνονται σε λάθος κατηγορία ταινίας. Η ταινία είναι ένας απλός ιστορικός υπαινιγμός. Στόχος είναι να ενθουσιάσουμε το κοινό με έντονα δραματικά στοιχεία, ειδικά οπτικά εφφέ, πλήθη στρατιωτών, πόλεις κλπ. .Η ταινία δείχνει μία "πλατειά" αγάπη (έτσι το λέμε τώρα?) ανάμεσα στον Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα από τα παιδικά τους χρόνια, και το βρίσκω πολύ συγκινητικό (τι λέει ο άνθρωπος!!!!) Επίσης, δείχνει το ερωτικό στοιχείο, μία έντονη σωματική έλξη του Αλεξάνδρου με τον Πέρση ευνούχο Μπανγκόα, αλλά μην ξεχνάτε και τις ερωτικές σκηνές με την πρώτη σύζυγό του, Ρωξάνη» (Μην είστε αχάριστοι, πάει και με γυναίκα ο άνθρωπος !!!!)

. «Η ταινία -Aλέξανδρος- : Μία επική απογοήτευση !»

. Με αυτό τον… απαξιωτικό τίτλο, ο κριτικός κινηματογράφου Τζών Χάρτλ (MSNBC) προειδοποιεί! "Η τρίωρη ταινία που κόστισε 155 εκατομμύρια δολάρια, είτε θα σας προσκαλέσει πλήξη, είτε θα σας προσβάλλει, ή μάλλον και τα δύο ! Αρχίζει από τα παιδικά χρόνια όπου ο.... μικρός Μέγας Αλέξανδρος φιλάει στο στόμα μικρά αγοράκια (!), και συνεχίζει ως την ενήλικη ζωή του, όπου ο ηθοποιός Κόλιν Φάρελλ φαίνεται «πολύ παιδί και ιδιαίτερα ευάλωτος ώστε δεν θα μπορούσε να υπνωτίσει αυτούς τους άνδρες να γίνουν ένας ανίκητος στρατός". Εντύπωση πάντως προκαλεί το ... αψεγάδιαστο χτένισμα του στρατηλάτη σε όλα τα πεδία των μαχών!

. Η πρεμιέρα της ταινίας ήταν εξ ίσου αποκαρδιωτική : Οι ίδιοι οι συντελεστές της ταινίας δεν… χειροκρότησαν την ταινία, αλλά μουδιασμένοι έφυγαν από την αίθουσα ! Λέτε η κατάρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου να πέσει και στα … ταμεία της ταινίας ? Το ευχόμαστε ! Και για να μην λέμε ότι οι Έλληνες καθόμαστε με δεμένα τα χέρια, 25 έγκριτοι Έλληνες Δικηγόροι ενώσανε το… Νομικό τους δαιμόνιο και θα μηνύσουνε τους συντελεστές της ταινίας, για την αμαύρωση της φήμης ενός τόσο ένδοξου ιστορικού προσώπου !

. Λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, το να δείτε την ταινία είναι μέσα στα Συνταγματικά σας δικαιώματα ! Μπορείτε να περιμένετε την άλλη ταινία όπου ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο υποδύεται έναν… πολύ πιο ανδροπρεπή κι επιβλητικό Αλέξανδρο !

. Όμως, για να μην μπλέξουμε το παραμύθι με την αληθινή ιστορία, πρίν δείτε την όποια ταινία, διάβαστε καλά το μάθημα σας !

. --------------------- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

. Α. Αρχαίες Πηγές

. 1. Διόδωρος ο Σικελός (18.26.3; 28.2-4

. 2. Πλούταρχος Βιογρ. Φιλοσοφ. w.47, Αλέξανδρος 2, 6:8, 65: 5.

. 3. Πλούταρχος Βιογρ. Φιλοσοφ. w. 87, "De Alexandri Magni Fortuna aut Virtute, 326 d-345b, Στέφανος σελ. 331.

. 4. Ηρόδοτος 1.56.

. 5. Στέφανος Βυζάντιος

. 6. Αρριανός

. 7. Ομήρου Ιλιάδα Π. 287-289, Β765, 848, 849, Ξ226.

. 8. Λουκιανός

. 9. Σκύλαξ Περίπλους

. 10.Σουετόνιος (Suetonius: Caesar, VII)

. 11. Λουκιανός (X.19)

. 12.Historia Alexandri Magni : P. Oxy. 1.1798 - Anonymi Historici w. 12 Recensio F. Cod. Flor Laurentianus Ashburn 1444, Chapter 1 Section 1

. 13.ETYMOLOGICUM GENUINUM, AB, Sym. 34, EM 50. Orio 35, 10.

. 14.Πάπυροι Οξύριγχοι: The Oxyrhynchus Papyri. 62 vols.

. 15.Έκδοση Αρχαίων Κειμένων από Ed. B. P. Grenfell, A. S. Hunt, et al. Egypt Exploration Society, Graeco-Roman Memoirs. London, 1898-1996

. 16.Historia Alexandri Magni : P. Oxy.[1] 1.1798 - Anonymi Historici w. 12, Recensio F. Cod. Flor Laurentianus Ashburn 1444, Chapter 1 Section 1-3.

. 17.Βίβλος, Δανιήλ - Εδάφια 8:1-8 RSV, 8:15-22 PSV, 11:2-4 RSV

. Β. Νεότερες Πηγές

. 18.http://www.archaeology.org/online/interviews/fox.html

. ΑRCHEOLOGY – A PUBLICATION OF THE ARCHEOLOGICAL INSTITUTE OF AMERICA RIDING WITH ALEXANDER September 14, 2004 (An eminent scholar takes to horseback in the new film)

. 19.Βρεττός Λάμπρος "Λεξικό Τελετών Εορτών & Αγώνων των Αρχαίων Ελλήνων", Εκδ. Κονίδαρη, Αθήνα, 1999. 20.Σταματάκος Δρ. Ιωάννης. "Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης" Αθήνα, © 1972, ανατύπωση 1994

. 21.Γκλότς (Ελληνική Ιστορία IV)

. 22.Mέγα Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης "Henry G.Liddell & Robert Scott".

. 23.Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, Ιωάννου Πασσά. 24.Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, 1991.

. 25.Γ. Α. Λεβέντη, "Η κατά της Μακεδονίας επιβουλή", Αθήναι 1966, έκδοσις β'

. 26.Λιάνα Σουλβατζή "Ο Τάφος Του Μεγάλου Αλεξάνδρου Στην Όαση Σίουα- Η ιστορία της ανασκαφής και το πολιτικό παρασκήνιο", (επιμέλεια Παναγιώτης Μητροπέτρος) Εκδόσεις Πιτσιλος, Αθήνα 1999.

. 27.http://www.hyperhistory.net/apwh/bios/b2alexandergreat.htm

. «Μέγας Αλέξανδρος».

. 28.ETYMOLOGICUM GENUINUM AB, Sym. 34, EM 50. Orio 35, 10.

. 29.A. R. Burn, "Alexander the Great and the Hellenistic Empire". London 1962.

. 30.P. Green, Alexander of Macedon", London 1973

. 31.G. Griffith "Alexander the Great - the main problems", 1966

. 32.Α. Δεσποτόπουλος, Α. Καλογεροπούλου, Π. Κανελλόπουλος, Λ. Λουκόπουλος. "Μέγας Αλέξανδρος 336-323 πΧ," Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνων.

. 33.ΑRCHEOLOGY – A PUBLICATION OF THE ARCHEOLOGICAL INSTITUTE OF AMERICA, RIDING WITH ALEXANDER September 14, 2004

. 34.Ric Nosotro "Αlexander the Great",

. http://www.hyperhistory.net/apwh/bios/b2alexandergreat.htm
<> />

. 35.Stewart, Gail B. "The Importance of Alexander the Great". San Diego, California. Lucent Books, Inc. 1994

. 36."Conquerors, Alexander the Great". TLC, The Learning Channel.Discover Communications, Inc. 1996.

. 37.P. M. Fraser, "Ptolemaic Alexandria, Vol. I, p. 215".

. --------------------- [18] Suetonius (Caesar, VII) and Lucian (X.19)

. [19] (Dio Cassius, Roman History, 51; 2nd-3rd centuries A.D.)

. [20] (Xiphilinus, Epitome of Dio's Roman History

. [21] Herodian (Tes Meta Markou Basileias Historion Biblia 4, 8) and Ioannes Antiocheus (ca. 108-238 A.D.).

. [22] Saint Sisois

. [23] Τοιχογραφίες με αυτή την απεικόνιση υπάρχουν σε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια τηςΕλλάδος, λχ.

. Στην Παναγία Κορώνα, Φράγμα Ταυρωπού, στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων και στη Μονή Προδρόμου Γορτυνίας, Στεμνίτσα. Πηγή : Λιάνα Σουλβατζή "Ο Τάφος Του Μεγάλου Αλεξάνδρου Στην Όαση Σίουα- Η ιστορία της ανασκαφής και το πολιτικό παρασκήνιο", (επιμέλεια Παναγιώτης Μητροπέτρος) Εκδόσεις Πιτσιλος, Αθήνα 1999, σελ. 13, 14.

. [24] Ibid και Προκοπίου ¨Περί Κτισμάτων", Εκδόσεις Γεωργιάδης, Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Αθήνα 1996, σελ. 384-385

. [25] ΑRCHEOLOGY – A PUBLICATION OF THE ARCHEOLOGICAL INSTITUTE OF AMERICA, RIDING WITH ALEXANDER September 14, 2004

. Μάρση Κοκκινάκη

. Υπ. Διδάκτωρ, Πανεπιστήμιο Μετροπόλιταν Λονδίνου

6 σχόλια:

ΜΑΡΣΗ είπε...

Είμαι η Συγγραφέας αυτού του άρθρου, το οποίο ΑΝΑΡΤΗΣΑΤΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ WEBMASTER ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ, αλλάζοντας την μορφή του και βάζοντας το όνομα μου πιό κάτω κι από τις πηγές.

Παρακαλώ να αφαιρέσετε το άρθρο, και να θυμάστε ότι
ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ
ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΗΘΙΚΗΣ
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.


Μάρση Κοκκινάκη

MARCY είπε...

=======================
ΕΠΕΙΓΟΝ: ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ
=======================

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΡΘΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΕΓΙΝΕ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ, ΚΑΙ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ WEBMASTER ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΛΕΨΑΝΕ (www.asxetos.gr).

ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΥ "epanellinosmos" ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΗΘΟΣ, ΣΕΒΑΣΜΟ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

"Αυτό το ιστολόγιο δεν επιτρέπει ανώνυμα σχόλια" ΜΑΣ ΛΕΝΕ, ΕΝΩ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΩΝΥΜΟΙ, ΔΕΙΓΜΑ ΔΕΙΛΙΑΣ ΚΙ ΑΝΑΝΔΡΙΑΣ.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ "epanellinismos", ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΒΡΩ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.

ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ Η ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΡΠΑΚΤΙΚΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΜΑΡΣΗ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗ

MARCY είπε...

=======================
ΕΠΕΙΓΟΝ: ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ
=======================

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΡΘΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΕΓΙΝΕ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ, ΚΑΙ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ WEBMASTER ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΛΕΨΑΝΕ (www.asxetos.gr).

ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΥ "epanellinosmos" ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΗΘΟΣ, ΣΕΒΑΣΜΟ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

"Αυτό το ιστολόγιο δεν επιτρέπει ανώνυμα σχόλια" ΜΑΣ ΛΕΝΕ, ΕΝΩ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΩΝΥΜΟΙ.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ "epanellinismos", ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΒΡΩ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.

ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ Η ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΡΠΑΚΤΙΚΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΜΑΡΣΗ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗ

MARCY είπε...

Επανελληνιστές άνευ χαρτοφυλακίου,

Έχετε παραβιάσει το συμβόλαιο του blog που σας φιλοξενεί, και συνεπώς
θα προστατέψω τα γραπτά μου, είτε το θέλετε, είτε όχι.

Υπογράψατε και ΠΑΡΑΒΑΣΑΤΕ το ακόλουθο Συμφωνητικό της Google για τα blogspots :

(http://www.blogger.com/terms.g):
=================================

6. ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.
======================
Sυμφωνείτε ότι δεν θα προβείτε σε αντιγραφή, αναπαραγωγή, παραποίηση, τροποποίηση ή δημιουργία παράγωγων έργων.


Μπορείτε να υποβάλετε, να αναρτήσετε και να προβάλετε όποιο υλικό επιθυμείτε στην υπηρεσία Blogger ή στο Blogspot.com χρησιμοποιώντας ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΔΕΙΑ , επισημαίνοντας εσείς οι ίδιοι το υλικό ως τέτοιο.


11. ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ. Συμφωνείτε ότι εσείς αναλαμβάνετε την πλήρη ευθύνη και θα αποζημιώσετε τη Google και τις θυγατρικές εταιρίες, τις συνδεδεμένες εταιρίες, τα στελέχη, τους αντιπροσώπους και υπαλλήλους αυτής έναντι ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΞΙΩΣΗΣ ΤΡΙΤΟΥ ΕΓΕΙΡΕΤΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΣΑΣ, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε υποχρέωσης ή οποιωνδήποτε εξόδων προκύψουν από όλες τις αξιώσεις, απώλειες, ζημίες (υπαρκτές και συνεπαγόμενες), ΑΓΩΓΕΣ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, δαπάνες αντιδικίας και δικηγορικές αμοιβές οποιουδήποτε είδους και οποιασδήποτε φύσης. Σε τέτοια περίπτωση, θα λάβετε από τη Google έγγραφη ειδοποίηση της εν λόγω αξίωσης, αγωγής ή ενέργειας.

MARCY είπε...

====================
ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ
====================

Πολιτική περιεχομένου Blogger
=================================
ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Οι χρήστες απαγορεύεται να δημοσιεύουν υλικό που εγείρει μίση και στοχεύει συγκεκριμένες ομάδες με βάση τη φυλή ή την εθνική καταγωγή, τη θρησκεία κλπ

ΒΙΑΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Οι χρήστες απαγορεύεται να δημοσιεύουν άμεσες απειλές για άσκηση βίας έναντι μεμονωμένων ατόμων ή ομάδων ατόμων.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: Είναι η πολιτική μας να αποκρινόμαστε σε σαφείς γνωστοποιήσεις περί καταγγελλόμενων παραβιάσεων πνευματικών δικαιωμάτων. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες που αφορούν στα πνευματικά δικαιώματα ....

YOSEF22ADAR είπε...

Εδω ειναι που λεει πως ο Αλεξανδρος ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕ (to adore = ΛΑΤΡΕΥΩ, ΠΡΟΣΚΥΝΩ) και θυσιασε στο ναο, και προστατεψε τους Εβραιους. Απο τοτε, προς τιμην του, οι Εβραιοι δινουν στα παιδια τους το ονομα Αλεξανδρος.
Το Ταλμουδ γραφει πως "σε καθε γενια θα υπαρχει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ενας Εβραιος με το ονομα Αλεξανδρος".

ΣΥΓΝΩΜΗ, ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ !!!

Flavius Josephus :
"Antiquities of the Jews" - Book XI

CHAPTER 8:
CONCERNING SANBALLAT AND MANASSEH, AND THE TEMPLE WHICH THEY BUILT ON MOUNT GERIZZIM; AS ALSO HOW ALEXANDER MADE HIS ENTRY INTO THE CITY JERUSALEM, AND WHAT BENEFITS HE BESTOWED ON THE JEWS.

1. ABOUT this time it was that Philip, king of Macedon, was treacherously assaulted and slain at Egae by Pausanias, the son of Cerastes, who was derived from the family of Oreste, and his son Alexander succeeded him in the kingdom; who, passing over the Hellespont, overcame the generals of Darius's army in a battle fought at Granicum. So he marched over Lydia, and subdued Ionia, and overran Caria, and fell upon the places of Pamphylia, as has been related elsewhere.

2. But the elders of Jerusalem being very uneasy that the brother of Jaddua the high priest, though married to a foreigner, should be a partner with him in the high priesthood, quarreled with him; for they esteemed this man?s marriage a step to such as should be desirous of transgressing about the marriage of [strange] wives, and that this would be the beginning of a mutual society with foreigners, although the offense of some about marriages, and their having married wives that were not of their own country, had been an occasion of their former captivity, and of the miseries they then underwent; so they commanded Manasseh to divorce his wife, or not to approach the altar, the high priest himself joining with the people in their indignation against his brother, and driving him away from the altar. Whereupon Manasseh came to his father-in-law, Sanballat, and told him, that although he loved his daughter Nicaso, yet was he not willing to be deprived of his sacerdotal dignity on her account, which was the principal dignity in their nation, and always continued in the same family. And then Sanballat promised him not only to preserve to him the honor of his priesthood, but to procure for him the power and dignity of a high priest, and would make him governor of all the places he himself now ruled, if he would keep his daughter for his wife. He also told him further, that he would build him a temple like that at Jerusalem, upon Mount Gerizzini, which is the highest of all the mountains that are in Samaria; and he promised that he would do this with the approbation of Darius the king. Manasseh was elevated with these promises, and staid with Sanballat, upon a supposal that he should gain a high priesthood, as bestowed on him by Darius, for it happened that Sanballat was then in years. But there was now a great disturbance among the people of Jerusalem, because many of those priests and Levites were entangled in such matches; for they all revolted to Manasseh, and Sanballat afforded them money, and divided among them land for tillage, and habitations also, and all this in order every way to gratify his son-in-law.

3. About this time it was that Darius heard how Alexander had passed over the Hellespont, and had beaten his lieutenants in the battle at Granicum, and was proceeding further; whereupon he gathered together an army of horse and foot, and determined that he would meet the Macedonians before they should assault and conquer all Asia. So he passed over the river Euphrates, and came over Taurus, the Cilician mountain, and at Issus of Cilicia he waited for the enemy, as ready there to give him battle. Upon which Sanballat was glad that Darius was come down; and told Manasseh that he would suddenly perform his promises to him, and this as soon as ever Darius should come back, after he had beaten his enemies; for not he only, but all those that were in Asia also, were persuaded that the Macedonians would not so much as come to a battle with the Persians, on account of their multitude. But the event proved otherwise than they expected; for the king joined battle with the Macedonians, and was beaten, and lost a great part of his army. His mother also, and his wife and children, were taken captives, and he fled into Persia. So Alexander came into Syria, and took Damascus; and when he had obtained Sidon, he besieged Tyre, when he sent all epistle to the Jewish high priest, to send him some auxiliaries, and to supply his army with provisions; and that what presents he formerly sent to Darius, he would now send to him, and choose the friendship of the Macedonians, and that he should never repent of so doing. But the high priest answered the messengers, that he had given his oath to Darius not to bear arms against him; and he said that he would not transgress this while Darius was in the land of the living. Upon hearing this answer, Alexander was very angry; and though he determined not to leave Tyre, which was just ready to be taken, yet as soon as he had taken it, he threatened that he would make an expedition against the Jewish high priest, and through him teach all men to whom they must keep their oaths. So when he had, with a good deal of pains during the siege, taken Tyre, and had settled its affairs, he came to the city of Gaza, and besieged both the city and him that was governor of the garrison, whose name was Babemeses.

4. But Sanballat thought he had now gotten a proper opportunity to make his attempt, so he renounced Darius, and taking with him seven thousand of his own subjects, he came to Alexander; and finding him beginning the siege of Tyre, he said to him, that he delivered up to him these men, who came out of places under his dominion, and did gladly accept of him for his lord instead of Darius. So when Alexander had received him kindly, Sanballat thereupon took courage, and spake to him about his present affair. He told him that he had a son-in-law, Manasseh, who was brother to the high priest Jaddua; and that there were many others of his own nation, now with him, that were desirous to have a temple in the places subject to him; that it would be for the king's advantage to have the strength of the Jews divided into two parts, lest when the nation is of one mind, and united, upon any attempt for innovation, it prove troublesome to kings, as it had formerly proved to the kings of Assyria. Whereupon Alexander gave Sanballat leave so to do, who used the utmost diligence, and built the temple, and made Manasseh the priest, and deemed it a great reward that his daughter's children should have that dignity; but when the seven months of the siege of Tyre were over, and the two months of the siege of Gaza, Sanballat died. Now Alexander, when he had taken Gaza, made haste to go up to Jerusalem; and Jaddua the high priest, when he heard that, was in an agony, and under terror, as not knowing how he should meet the Macedonians, since the king was displeased at his foregoing disobedience. He therefore ordained that the people should make supplications, and should join with him in offering sacrifice to God, whom he besought to protect that nation, and to deliver them from the perils that were coming upon them; whereupon God warned him in a dream, which came upon him after he had offered sacrifice, that he should take courage, and adorn the city, and open the gates; that the rest should appear in white garments, but that he and the priests should meet the king in the habits proper to their order, without the dread of any ill consequences, which the providence of God would prevent. Upon which, when he rose from his sleep, he greatly rejoiced, and declared to all the warning he had received from God. According to which dream he acted entirely, and so waited for the coming of the king.

5. And when he understood that he was not far from the city, he went out in procession, with the priests and the multitude of the citizens. The procession was venerable, and the manner of it different from that of other nations. It reached to a place called Sapha, which name, translated into Greek, signifies a prospect, for you have thence a prospect both of Jerusalem and of the temple. And when the Phoenicians and the Chaldeans that followed him thought they should have liberty to plunder the city, and torment the high priest to death, which the king's displeasure fairly promised them, the very reverse of it happened; for Alexander, when he saw the multitude at a distance, in white garments, while the priests stood clothed with fine linen, and the high priest in purple and scarlet clothing, with his mitre on his head, having the golden plate whereon the name of God was engraved, he approached by himself, and adored that name, and first saluted the high priest. The Jews also did all together, with one voice, salute Alexander, and encompass him about; whereupon the kings of Syria and the rest were surprised at what Alexander had done, and supposed him disordered in his mind. However, Parmenio alone went up to him, and asked him how it came to pass that, when all others adored him, he should adore the high priest of the Jews? To whom he replied, "I did not adore him, but that God who hath honored him with his high priesthood; for I saw this very person in a dream, in this very habit, when I was at Dios in Macedonia, who, when I was considering with myself how I might obtain the dominion of Asia, exhorted me to make no delay, but boldly to pass over the sea thither, for that he would conduct my army, and would give me the dominion over the Persians; whence it is that, having seen no other in that habit, and now seeing this person in it, and remembering that vision, and the exhortation which I had in my dream, I believe that I bring this army under the Divine conduct, and shall therewith conquer Darius, and destroy the power of the Persians, and that all things will succeed according to what is in my own mind." And when he had said this to Parmenio, and had given the high priest his right hand, the priests ran along by him, and he came into the city. And when he went up into the temple, he offered sacrifice to God, according to the high priest's direction, and magnificently treated both the high priest and the priests. And when the Book of Daniel was showed him (23) wherein Daniel declared that one of the Greeks should destroy the empire of the Persians, he supposed that himself was the person intended. And as he was then glad, he dismissed the multitude for the present; but the next day he called them to him, and bid them ask what favors they pleased of him; whereupon the high priest desired that they might enjoy the laws of their forefathers, and might pay no tribute on the seventh year. He granted all they desired. And when they entreared him that he would permit the Jews in Babylon and Media to enjoy their own laws also, he willingly promised to do hereafter what they desired. And when he said to the multitude, that if any of them would enlist themselves in his army, on this condition, that they should continue under the laws of their forefathers, and live according to them, he was willing to take them with him, many were ready to accompany him in his wars.

6. So when Alexander had thus settled matters at Jerusalem, he led his army into the neighboring cities; and when all the inhabitants to whom he came received him with great kindness, the Samaritans, who had then Shechem for their metropolis, (a city situate at Mount Gerizzim, and inhabited by apostates of the Jewish nation,) seeing that Alexander had so greatly honored the Jews, determined to profess themselves Jews; for such is the disposition of the Samaritans, as we have already elsewhere declared, that when the Jews are in adversity, they deny that they are of kin to them, and then they confess the truth; but when they perceive that some good fortune hath befallen them, they immediately pretend to have communion with them, saying that they belong to them, and derive their genealogy from the posterity of Joseph, Ephraim, and Manasseh. Accordingly, they made their address to the king with splendor, and showed great alacrity in meeting him at a little distance from Jerusalem. And when Alexander had commended them, the Shechemites approached to him, taking with them the troops that Sanballat had sent him, and they desired that he would come to their city, and do honor to their temple also; to whom he promised, that when he returned he would come to them. And when they petitioned that he would remit the tribute of the seventh year to them, because they did but sow thereon, he asked who they were that made such a petition; and when they said that they were Hebrews, but had the name of Sidonians, living at Shechem, he asked them again whether they were Jews; and when they said they were not Jews, "It was to the Jews," said he, "that I granted that privilege; however, when I return, and am thoroughly informed by you of this matter, I will do what I shall think proper." And in this manner he took leave of the Shechenlites; but ordered that the troops of Sanballat should follow him into Egypt, because there he designed to give them lands, which he did a little after in Thebais, when he ordered them to guard that country.

7. Now when Alexander was dead, the government was parted among his successors, but the temple upon Mount Gerizzim remained. And if any one were accused by those of Jerusalem of having eaten things common (24) or of having broken the sabbath, or of any other crime of the like nature, he fled away to the Shechemites, and said that he was accused unjustly. About this time it was that Jaddua the high priest died, and Onias his son took the high priesthood. This was the state of the affairs of the people of Jerusalem at this time.